Wniosek w przedmiocie odszkodowania za coroczne zalewanie użytku zielonego w otulinie rezerwatu przyrody
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak ( spr.) Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska -Górnikiewicz sędzia del. WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 13 września 2010 r. nr RDOŚ-28-WOPN-6638-116-2/10/pj o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Olsztynie a Starostą Olsztyńskim w przedmiocie odszkodowania za coroczne zalewanie użytku zielonego w otulinie rezerwatu przyrody postanawia wskazać Starostę Powiatowego w Olsztynie jako organ właściwy do rozpoznania wniosku R.J. z dnia 9 sierpnia 2010r.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 13 września 2010 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego ze Starostą Powiatowym w Olsztynie w sprawie odszkodowania za coroczne zalewanie użytku zielonego o powierzchni 2,15 ha, położonego na działce o numerze ewidencyjnym 196/3, obręb Kwiecewo, gmina Świątki, w granicach otuliny rezerwatu przyrody "Kwiecewo".

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 9 sierpnia 2010 r. R.J. zwróciła się w sprawie odszkodowania za coroczne zalewanie opisanego wyżej użytku zielonego. Przedmiotowa działka położona jest w otulinie rezerwatu przyrody "Kwiecewo" ustanowionego zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie Nr 18 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie uznania obszaru za rezerwat przyrody "Kwiecewo" (Dz.Urz. Woj. Warm.-Maz. Nr 77, poz. 1242) oraz przylega bezpośrednio do granic użytku ekologicznego "Kwiecewo" utworzonego rozporządzeniem Nr 43 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 28 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia użytku ekologicznego "Kwiecewo" (Dz.Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2008 r. Nr 74, poz. 1396).

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.) regionalny dyrektor ochrony środowiska wypłaca odszkodowania jedynie za szkody wyrządzone przez pięć gatunków zwierząt objętych ochroną, tj. żubr, bóbr, ryś, wilk, niedźwiedź. W ocenie wnioskującego organu, także ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), na mocy której został powołany regionalny dyrektor ochrony środowiska, nie reguluje możliwości wypłaty odszkodowań w powyższej sprawie.

W związku z powyższym w dniu 20 sierpnia 2010 r. przekazano wniosek Staroście Olsztyńskiemu według właściwości. W myśl z art. 130 ust. 1 pkt 1 oraz art. 131 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.), w razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, poprzez poddanie ochronie obszarów lub obiektów na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody, na żądanie poszkodowanego właściwy starosta ustala, w drodze decyzji, wysokość odszkodowania.

Działający z upoważnienia Starosty Olsztyńskiego, Dyrektor Wydziału Gospodarowania Środowiskiem pismem z dnia 31 sierpnia 2010 r. stwierdził, że art. 130 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska nie ma zastosowania w sprawie, ponieważ działka leży w otulinie rezerwatu przyrody "Kwiecewo", nie zaś w rezerwacie przyrody, czyli w obszarze objętym ochroną na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody. Organ wnioskujący wskazał na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2005 r. znak: IV SA/Wa 1640/05, w którym podano, że otulina parku krajobrazowego jest również obszarem objętym ochroną na podstawie ustawy o ochronie przyrody, gdyż zgodnie z definicją otuliny zwartą w art. 5 pkt 14 ustawy o ochronie przyrody, jest ona strefą ochronną graniczącą z formą ochrony przyrody i wyznaczoną indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka.

Strona 1/2