Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty C. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą C. a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w C. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy samowoli budowlanej dotyczącej betonowego zbiornika wodnego oraz ziemnego stawu rybnego usytuowanych na działce nr [...], obręb R., gmina R. postanawia: oddalić wniosek.
Starosta C. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w C. w sprawie samowoli budowlanej dotyczącej betonowego zbiornika wodnego oraz ziemnego stawu rybnego usytuowanych na działce nr [...], obręb R., gmina R. należącej do B. i H. G. poprzez wskazanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. jako organu właściwego w sprawie samowoli budowlanej.
W uzasadnieniu wniosku Starosta wskazał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C. przekazał mu wraz z pismem z dnia 29 lipca 2016 r.: pismo Komendy Powiatowej Policji w C. dotyczące prośby o przeprowadzenie kontroli u B. G. pod kątem samowoli budowlanej na działce nr [...], własną decyzję z dnia [...] lipca 2016 r. o umorzeniu postępowania w stosunku do B. i H. G., dotyczącego samowolnej budowy zbiornika wodnego o wymiarach 24,30 x 9,20 m usytuowanego na działce [...] jako bezprzedmiotowego, 4 egzemplarze "Projektu budowlanego na przebudowę przepływowego zbiornika betonowego na rowie dz. nr [...] ul. L. m. R. B. i H. G.". W uzasadnieniu tego pisma PINB w C. powołał się na postanowienie NSA z dnia 28 września 2011 r., II OW 78/11, gdzie w sporze pomiędzy Pomorskim Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Budowlanego w G. a Starostą K. dotyczącym rowu melioracyjnego wskazano jako organ właściwy Starostę K.
W ocenie Starosty, powołane rozstrzygnięcie NSA dotyczyło konkretnej sprawy. Nie można zatem na jego podstawie wysnuć generalnej zasady, że w każdym przypadku domniemania samowoli dotyczącej budowy obiektu budowlanego będącego jednocześnie urządzeniem wodnym, właściwym jest organ wydający pozwolenia wodnoprawne, zwłaszcza zaś wtedy, gdy inwestor uzyskał wymagane Prawem wodnym pozwolenie wodnoprawne na wykonanie tego urządzenia, jak to miało miejsce w przypadku w/w betonowego zbiornika. Decyzją Starosty C. z dnia [...] grudnia 2013 r., wydaną na podstawie art. 122 ust.1 pkt 3, art. 140 ust.1, art. 9 ust. 2 pkt 2 Prawa wodnego, B. i H. G. uzyskali pozwolenie wodnoprawne na wykonanie (przebudowę) w/w zbiornika wodnego. PINB nie zażądał od Państwa G. okazania tego pozwolenia wodnoprawnego. Gdyby to zrobił, wiedziałby że w świetle przepisów Prawa wodnego zbiornik wykonano legalnie. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ustalił natomiast, że inwestorzy nie legitymują się pozwoleniem na budowę. W świetle Prawa wodnego nie doszło do samowoli, zatem nie ma podstaw do prowadzenia przez Starostę postępowania w sprawie legalizacji tego betonowego zbiornika, natomiast w świetle Prawa budowlanego, jak ustalił PINB mamy do czynienia z samowolą. W myśl Prawa budowlanego organem właściwym w sprawie samowoli oraz w sprawie legalizacji obiektów budowlanych jest inspektor nadzoru budowlanego.
Starosta wskazał, że legalizacji urządzeń wodnych dotyczy art. 64a w/w ustawy. Stosownie zaś do art. 62 ust. 2 ustawy Prawo wodne przepisy art. 63-66 nie naruszają przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.). Oznacza to, że jeśli chodzi o legalizację urządzeń wodnych, na których wykonanie wymagane jest - w myśl Prawa wodnego - pozwolenie lub zgłoszenie wodnoprawne, a ponadto - w myśl Prawa budowlanego - pozwolenie na budowę lub zgłoszenie budowy, legalizacja tych urządzeń przy braku obu pozwoleń odbywa się podwójnie, przy czym jeśli chodzi o prawo budowlane, to dla potrzeb legalizacji w trybie jego przepisów, inwestor musi okazać się posiadaniem decyzji wymaganych innymi przepisami, w tym pozwoleniem wodnoprawnym. Starosta C. stoi na stanowisku, że w odniesieniu do wspomnianego zbiornika betonowego, na wykonanie którego inwestorzy posiadają pozwolenie wodnoprawne, lecz nie posiadają pozwolenia na budowę, organem właściwym w sprawie samowoli i legalizacji jest Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C., bowiem w celu legalizacji samowoli budowlanej złożyli oni temu organowi projekty budowlane sporządzone zgodnie z wymaganiami prawa budowlanego, określając tym samym swoje intencje.