Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Borkowska Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz ( spr. ) Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego zaistniałego pomiędzy Starostą M. a Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Warszawie w przedmiocie wydania zezwolenia na usunięcie drzewa postanawia: wskazać Starostę M. jako organ właściwy do rozpatrzenia wniosku P. S.A. Zakładu Linii Kolejowych w O. z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie wydania zezwolenia na usunięcie drzewa przy linii kolejowej.
II OW 75/09 U z a s a d n i e n i e
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy tym organem i Starostą M. w sprawie wydania zezwolenia dla P. S.A. Zakład Linii Kolejowych w O. na usunięcie jednego drzewa /topoli/ rosnącego na terenie P. działka nr [...] obw. S., w odległości od toru kolejowego wynoszącej 3,5 m. - poprzez wskazanie jako organu właściwego Starosty M..
W uzasadnieniu wniosku podano, że postanowieniem Starosty M. sprawa została przekazana do właściwości Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie, zaś w uzasadnieniu postanowienia, poza przedstawieniem stanu faktycznego, to jest położenia drzewa i wprowadzenia przez nie zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu kolejowego i eksploatacji urządzeń kolejowych podano, że wskazanie jako organ właściwy Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wynika z art. 144 pkt 44 lit. a ppkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko /Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm./.
W ocenie organu występującego z wnioskiem o rozstrzygnięcie negatywnego sporu, stanowisko Starosty M. jest błędne, bowiem Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska jest organem właściwym w sprawie przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych, niemniej jednak wycięcie drzewa nie jest żadnym przedsięwzięciem, ani też zdarzeniem, o którym mowa w tym przepisie. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, przez przedsięwzięcie rozumie się zamierzenie budowlane lub inną ingerencję w środowisko polegającą na przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystania terenu, w tym również na wydobywaniu kopalin, przy czym przedsięwzięcia powiązane technologicznie kwalifikuje się jako jedno przedsięwzięcie, także jeżeli są one realizowane przez różne podmioty. Przez zdarzenie natomiast rozumie się "to, co się stało".
Zdaniem wnioskodawcy w sprawie będzie miał zastosowanie art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym /Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 ze zm./ w zw. z art. 83 ust. 6 pkt 8 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody /Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm./. W związku z tą regulacją w razie potrzeby usunięcia drzew lub krzewów utrudniających widoczność sygnałów i pociągów lub eksploatację urządzeń kolejowych albo powodujących zaspy śnieżne, starosta, na wniosek zarządcy, wydaje decyzję o usunięciu drzew lub krzewów.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał wniosek o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego wniesiony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie za zasadny i wskazał jako organ właściwy do wydania decyzji rozstrzygającej wniosek jednostki organizacyjnej P. o zezwolenie na usunięcie drzewa rosnącego przy linii kolejowej i zagrażającego bezpieczeństwu ruchu kolejowego Starostę M.
Jak to słusznie wskazuje się w uzasadnieniu wniosku złożonego w niniejszej sprawie, zastosowanie ma jednoznacznie precyzująca tę kwestię regulacja art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym /Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94 ze zm/ w zw. z art. 83 ust. 6 pkt 8 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody /Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm./. W związku z tą regulacją w razie potrzeby usunięcia drzew lub krzewów utrudniających widoczność sygnałów i pociągów lub eksploatację urządzeń kolejowych albo powodujących zaspy śnieżne, starosta, na wniosek zarządcy, wydaje decyzję o usunięciu drzew lub krzewów. Wniosek jednostki organizacyjnej P. /zarządcy/ wszczynający w sprawie postępowanie administracyjne prawidłowo zatem został skierowany do Starosty M., bowiem potrzeba usunięcia drzewa rosnącego bezpośrednio przy linii kolejowej wynika właśnie z przyczyn określonych w ww. unormowaniu, tak blisko bowiem, jak to wskazano we wniosku, rosnące drzewo niewątpliwie utrudnia widoczność sygnałów i pociągów lub eksploatację urządzeń kolejowych.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku z mocy art. 15 § 1 pkt 4 i art. 4 ppsa.