Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Protokolant asystent sędziego Iwona Rzucidło - Grochowska po rozpoznaniu w dniu 24 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...].04.2014r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w B. a Wojewodą [...] w przedmiocie rozpoznania zażaleń A. W. i D. H. na postanowienie Starosty P. z dnia [...] października 2013 r., nr [...] postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. jako organ właściwy do rozpoznania zażaleń A. W. i D. H.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia zażaleń A. W. i D. H. na postanowienie Starosty P. z dnia [...] października 2013 r., nr [...], zmieniające własne postanowienie z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] o wszczęciu postępowania w sprawie scalenia gruntów wsi P. i części gruntów wsi O. w gminie P. w powiecie p..
Wnioskodawca wskazał, że ostateczną decyzją z dnia [...] września 2013 r. Kolegium uchyliło w całości decyzję Starosty P. z dnia [...] lutego 2013 r. zatwierdzającą projekt scalenia gruntów wsi P. i części wsi O. i przekazało tę sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Decyzja ta nie była zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lubinie.
W dacie wydania decyzji ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2003r., Nr 178, poz.1749 ze zm.) nie wskazywała wprost organu wyższego stopnia, zatem zgodnie z zasadą wynikającą z art.17 pkt 1 k.p.a. i art.1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r., Nr 79, poz.856, ze zm.), organem wyższego stopnia w sprawach scaleń i wymiany gruntów było samorządowe kolegium odwoławcze. Ze względu na właściwość miejscową wynikającą z przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 198, poz.1925), organem odwoławczym od decyzji w sprawie scalenia i wymiany gruntów z terenu powiatu p. było Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B.
W dniu 15 października 2013 r. weszła w życie nowela do ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, zmieniająca m.in. właściwość instancyjną. W myśl art.3 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 30 sierpnia 2013r. o zmianie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. 2013, poz. 1157), organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda. Nowela uregulowała też kwestie intertemporalne stanowiąc w art. 2, że do postępowań scaleniowych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Kolegium wskazało dalej, że już pod rządami znowelizowanej ustawy, w toku ponownego postępowania Starosta P. wydał postanowienie z dnia
[...] października 2013 r. zmieniając własne postanowienie z dnia [...] kwietnia 2010 r. w sprawie wszczęcia postępowania w sprawie scalenia gruntów wsi P. i części wsi O.. Postanowienie to wydał powołując się wyłącznie na przepis art.123 k.p.a. i błędnie pouczając o nieprzysługiwaniu nań środka zaskarżenia. Zdaniem Kolegium nie ulega wątpliwości, że jest to postanowienie wydane w trybie art. 7 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów i służy na nie zażalenie (art. 7 ust. 6 ustawy).
Zażalenia na powyższe postanowienie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. wnieśli A. W. i D. H. zaznaczając, że pomimo braku pouczenia o środku zaskarżenia uważają, że przysługuje na nie zażalenie. W zażaleniach, wniesionych odrębnie, choć mających identyczną treść zaznaczyli, że postanowienie zostało ogłoszone poprzez wywieszenie, która to czynność miała miejsce w dniu 12 listopada 2013 r. W późniejszym czasie skarżący składali szereg innych środków zaskarżenia, w tym dotyczących zwłoki w rozpatrzeniu sprawy.