Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W.N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2013 roku, sygn. akt IV SA/Wa 1602/11 oddalające wniosek o zmianę postanowienia z dnia 24 maja 2012 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi W.N. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek W.N. o zmianę postanowienia z dnia 24 maja 2012 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi W.N. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2011 r. w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 24 maja 2012 r. odmówił W.N. zwolnienia z kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2012 r., sygn. akt II OZ 672/12 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na powyższe postanowienie. Oceniając ponowny wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy z dnia 22 października 2012 r. Sąd wyjaśnił, że zgodnie z art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Sąd stwierdził, że porównanie pierwszego wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy z aktualnie rozpoznawanym wnioskiem pozwala na przyjęcie, że okoliczności istotne dla odmowy przyznania prawa pomocy nie uległy zmianie. Pokreślił, że oceniając możliwości płatnicze skarżącej w postanowieniu z dnia 24 maja 2012 r. Sąd oceniał je także pod kątem zaciągniętych kredytów, dlatego powoływane obecnie kwestie związane z obciążeniem skarżącej kredytami nie mogą wpłynąć na zmianę tego postanowienia. Skarżąca nie wykazała zaś innych okoliczności, które przemawiałyby za uwzględnieniem jej wniosku.

W zażaleniu na powyższe postanowienie W.N. podniosła, że jej stan zdrowia oraz sytuacja materialna, jak również powaga sprawy, wymagają jej kontynuowania. Skarżąca podkreśliła, że ze względu na swój stan zdrowia nie jest w stanie samodzielnie prowadzić postępowania sądowego. Wskazała także, że zaciągnęła kredyt w wysokości 2500 zł, a miesięcznie wydaje na leczenie 200 - 300 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 170 ustawy p.p.s.a. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe. Moc wiążąca w odniesieniu do sądów oznacza, że muszą one przyjmować, iż dana kwestia kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Zakamycze 2006, s. 365). Stosownie zaś do art. 165 p.p.s.a. postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Przez pojęcie "zmiany okoliczności sprawy" należy rozumieć wszelkie zmiany występujące zarówno w okolicznościach faktycznych, jak i w obowiązującym prawie. Muszą to być jednak takie zmiany, które uzasadniają zmianę dotychczasowego rozstrzygnięcia. W przypadku postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy będzie to w szczególności pogorszenie sytuacji finansowej wnioskodawczyni.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji potraktował złożony wniosek, jak wniosek złożony w trybie art. 165 p.p.s.a. Sąd słusznie stwierdził, że we wniosku tym nie wskazano żadnych nowych okoliczności faktycznych mogących stanowić podstawę do jego ponownego rozpoznania i przyznania prawa pomocy, a bez wykazania zaistnienia zmiany okoliczności sprawy sąd nie może zmienić czy też uchylić swego postanowienia. Okoliczność zaś, że skarżąca zaciągnęła nowy kredyt nie została w żaden sposób przez nią potwierdzona, mimo iż to na stronie, która ubiega się o uzyskanie pomocy ze środków Skarbu Państwa, jaką jest przyznanie prawa pomocy, ciąży obowiązek udowodnienia osiąganych dochodów i dokonywanych wydatków. Ponadto we wcześniejszym postanowieniu odmawiającym przyznania prawa pomocy Sąd odniósł się już także do kwestii zaciąganych przez skarżącą kredytów.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji