Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Krystyna Borkowska po rozpoznaniu w dniu 8 października 2008r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. i F. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 czerwca 2008r. sygn. akt II SA/Bd 180/08 o oddaleniu wniosku o przyznanie H. i F.i G. prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi H. i F. G. na decyzję Wojewody K. z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: - oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 13 czerwca 2008r., sygn. akt II SA/Bd 180/08 odmówił skarżącym H. i F. G. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu. Sąd pierwszej instancji podał, że zgodnie z treścią wniosku skarżący zamieszkują we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadają nieruchomość o powierzchni [...] ha i nie posiadają oszczędności ani przedmiotów wartościowych.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarżący nie nadesłali, mimo wydania w dniu 14 kwietnia 2008r. zarządzenia zobowiązującego ich do tego, dokumentów odzwierciedlających ich sytuację majątkową. W tej sytuacji Sąd nie był w stanie uwzględnić wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Na powyższe postanowienie H. i F. G. złożyli zażalenie, wnosząc ponownie o zwolnienie ich z kosztów sądowych i dołączając do zażalenia wybrane dokumenty dotyczące ustalenia kapitału początkowego na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Należy podkreślić, że instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od generalnej zasady wyrażonej w art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którą do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. W myśl art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy Sąd może na wniosek osoby fizycznej przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, jeżeli osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, spoczywa na wnioskodawcy.
Ponadto należy zauważyć, iż stosownie do regulacji art. 255 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie, gdyż skarżący zostali wezwani do złożenia stosownych oświadczeń i nadesłania dodatkowych dokumentów. Działanie Sądu I instancji polegające na wydaniu zarządzenia opartego na powołanej podstawie prawnej zasługuje w niniejszej sprawie na aprobatę, gdyż zmierzało do dokładnego zbadania wszelkich okoliczności celem prawidłowego rozpatrzenia wniosku H. i F. G.. W niniejszej sprawie wnioskodawcy nie wykonali powyższego zarządzenia bowiem nie przedłożyli większości z wymaganych dokumentów i oświadczeń wymienionych w zarządzeniu z dnia 14 kwietnia 2008r. W tej sytuacji należy podzielić stanowisko Sądu I instancji, iż wnioskodawcy nie wykazali okoliczności przemawiających za uwzględnieniem wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.