Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 03 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. Ł. i K. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Bd 514/15 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. Ł. i K. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Bd 514/15 po rozpoznaniu wniosku J. Ł. i K. Ł. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wstrzymanie wykonania decyzji utrzymującej w mocy decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z uwagi na treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a) jest niezasadne z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest brak właściwego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji. Zdaniem Sądu, wnioskodawcy w złożonym wniosku o wstrzymanie nie wykazali okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd podkreślił, że podniesione w skardze zarzuty dotyczące wadliwości zaskarżonej decyzji nie stanowią uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Dodał, że niezgodność decyzji z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu w toku rozprawy i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 § 3 P.p.s.a., stanowią dwie różne kwestie. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności decyzji z prawem, niweczyłoby z kolei kontrolę sądową legalności decyzji administracyjnej.
Kolejnym powodem nieuwzględnienia wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji było to, że zaskarżone i poprzedzające je rozstrzygnięcie, nie posiada cech wykonalności. Nie rodzi bowiem dla stron żadnych praw ani obowiązków określonych prawem materialnym, nie może zatem skutkować powstaniem okoliczności określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli J. i K. Ł. reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika. Zaskarżając je w całości zarzucili, że naruszony został art. 61 § 3 P.p.s.a. poprzez odmowę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, pomimo istnienia ku temu przesłanek. Zdaniem żalących się, Sąd błędnie przyjął, że zaskarżona decyzja nie korzysta z przymiotu możliwości jej wykonania, podczas gdy w sposób pośredni jest ona związana z ustaleniem praw i obowiązków stron postępowania, które określone zostały w decyzji Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] (znak: [...]) a ta z pewnością podlega wykonaniu i wywołuje bezpośrednie skutki prawne po stronie skarżących. W oparciu o tak postawione zarzuty wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do WSA w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Dodatkowo zwrócono się o przeprowadzenie dowodu z pisma Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta Bydgoszczy z dnia [...] czerwca 2015 r. na okoliczność rozpoczęcia realizacji robót budowlanych (budowa przyłączy wodociągowego i sanitarnego do istniejącego budynku gospodarczego na działce ew. [...],[...] i [...] obręb [...] przy ul. S. [...] w B.), na terenie objętym decyzją Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zdaniem wnoszących zażalenie, przeprowadzone już prace niewątpliwie będą trudne do odwrócenia, nie mówiąc o braku możliwości zwrotu poniesionych już kosztów. Nie będzie to możliwe nawet w obliczu uwzględnienia skargi i stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego. Stwierdzono, że podstawą zastosowania art. 61 § 3 P.p.s.a jest wykazanie niebezpieczeństwa powstania wskazanych tam sytuacji a nie ich zaistnienie. W zakresie zarzutu braku wykonalności zaskarżonej decyzji wskazano, że de facto pośrednio zaskarżeniu podlega decyzja Prezydenta Miasta Bydgoszczy z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, której stwierdzenia nieważności domagają się skarżący. Decyzja ta z całą pewnością implikuje trudne do odwrócenia skutki rozpoczętego procesu budowlanego, jak również brak możliwości po stronie skarżących czynnego oddziaływania na ten proces i jego kształt.