II OZ 1057 / 15 POSTANOWIENIE Dnia 4 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C. -B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Gl 1162/14 w przedmiocie zawieszenia postępowania sądowego w sprawie ze skargi M. C. -B. na postanowienie Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania o powołanie biegłego w sprawie zapewnienia bezpiecznego użytkowania obiektu postanawia: oddalić zażalenie
II OZ 1057 / 15
U Z A S A D N I E N I E
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 5 stycznia 2015 r., na podstawie art. 56 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) zawiesił postępowanie sądowe.
Sąd wskazał, że dniu 20 sierpnia 2014 r. (data nadania na poczcie) M. C. -B. wniosła za pośrednictwem Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skargę na postanowienie tego organu z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania o powołanie biegłego w sprawie zapewnienia bezpiecznego użytkowania obiektu. W dniu 7 listopada 2014r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego zawiadomił Sąd, że w dniu 18 sierpnia 2014 r. do tego organu wpłynął wniosek M. C. - B. o stwierdzenie nieważności powyższego postanowienia.
Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 56 P.p.s.a. w razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania, postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.
Zdaniem Sądu organ administracji, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności, czy to na żądanie stron, czy z urzędu, w świetle obecnej regulacji Kodeksu postępowania administracyjnego, nie jest obowiązany do wydawania w tym przypadku odrębnego postanowienia i choć ustawodawca nie zdecydował się na formę wyraźnego określenia momentu wszczęcia postępowania w tym trybie nadzwyczajnym to przyjąć należy wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności następuje na wniosek lub z urzędu z zastosowaniem art. 61 tej ustawy. Zatem datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej (art. 61 § 3 K.p.a.).
W niniejszej sprawie wniesienie skargi nastąpiło w dniu 20 sierpnia 2014 r., czyli po wszczęciu postępowania w celu stwierdzenia nieważności postanowienia będącego przedmiotem skargi (wpływ wniosku do organu nastąpił 18 sierpnia 2014 r.). Obliguje to Sąd do zawieszenia postępowania sądowego z mocy art. 56 P.p.s.a., do czasu prawomocnego zakończenia postępowania nieważnościowego.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M. C. -B.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z treścią art. 124 § 1 pkt 6 P.p.s.a. sąd zawiesza postępowanie z urzędu w przypadku, o którym mowa w art. 56. Przepis art. 56 P.p.s.a. stanowi, że postępowanie sądowe podlega zawieszeniu, gdy skarga do sądu została wniesiona po wszczęciu postępowania w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na wzajemną relację administracyjnego postępowania nadzwyczajnego i postępowania sądowoadministracyjnego, w którym badana jest zgodność z prawem decyzji, której to nadzwyczajne postępowanie administracyjne dotyczy. Ratio legis art. 56 P.p.s.a. zmierza do uniknięcia kumulacji dwóch trybów rozpatrywania sprawy, przyznając - w określonym w tym przepisie przypadku - pierwszeństwo administracyjnemu postępowaniu nadzwyczajnemu. Stwierdzić trzeba, że kumulacja postępowań, a właściwie zapadłych w ich wyniku rozstrzygnięć, byłaby nie tylko zbędna, ale i niepożądana z uwagi na mogące stąd wyniknąć dodatkowe komplikacje i - de facto - wydłużenie się postępowań, a także z uwagi na konieczność ochrony autorytetu zapadłych orzeczeń (por. np. wyrok NSA z 26 maja 2009 r., I FSK 485/09).
W rozpoznawanej sprawie skarżąca złożyła do Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego wniosek o stwierdzenie nieważności postanowienia będącego przedmiotem skargi do Sądu I instancji jeszcze przed wniesieniem do Sądu tej skargi. Jak bowiem wynika z akt sprawy wszczęcie postępowania nieważnościowego nastąpiło w dniu 18 sierpnia 2014 r. zaś skarga do Sądu I instancji została wniesiona w dniu 20 sierpnia 2014 r.
Należy wyjaśnić, iż datą wszczęcia postępowania administracyjnego na wniosek strony jest data doręczenie żądania organowi administracji (art. 61 § 3 K.p.a.), a nie data podjęcia przez organ pierwszej czynności procesowej w sprawie. Wbrew twierdzeniom strony wnoszącej zażalenie, postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności zaskarżonego postanowienia zostało wszczęte w dniu 18 sierpnia 2014 r. tj. w dacie doręczenia organowi wniosku o stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia.
Mając powyższe względy na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji