II OZ 1058 / 15 POSTANOWIENIE Dnia 4 listopada 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia C. Z. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Bk 208/14 wzywające do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wniosku o uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 maja 2015 r. oddalającego skargę C. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazania obniżenia piętrzenia w zbiorniku wodnym postanawia: oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 5 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę C. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] stycznia 2015 r. w przedmiocie nakazania obniżenia piętrzenia w zbiorniku wodnym.
Skarżący wnioskiem z dnia 11 maja 2015 r. wystąpił do Sądu o sporządzenie uzasadnienia w/w wyroku z dnia 5 maja 2015 r.
Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku zarządzeniem z dnia 12 maja 2015 r. wezwał skarżącego do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem jej ściągnięcia.
Skarżący pismem z dnia 22 maja 2015 r. wniósł zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 maja 2015 r. oraz o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Prawomocnym zarządzeniem z dnia 7 września 2015 r. pozostawiono wniosek skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy bez rozpoznania
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej P.p.s.a.), strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Opłatami sądowymi są zgodnie z treścią art. 212 § 1 P.p.s.a. wpis i opłata kancelaryjna. W myśl art. 234 § 2 P.p.s.a. opłatę kancelaryjną pobiera się między innymi za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia. Opłatę tę pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i o jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący obowiązany jest zarządzić jej ściągnięcie od strony, która złożyła wniosek. Zgodnie z § 2 rozporządzenie z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 złotych.
W przedmiotowej sprawie skarżący złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 maja 2015 r. oddalającego jego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] stycznia 2015 r. W tym stanie rzeczy skarżący zasadnie został wezwany do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 złotych.
Należy podkreślić, iż odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręcza się bez względu na to, czy strona uiściła opłatę kancelaryjną. W § 2 art. 234 P.p.s.a. wprowadzono bowiem odstępstwo od zasady niepodejmowania przez sąd żadnych działań przed uiszczeniem należnej opłaty (art. 220 § 1 zdanie pierwsze P.p.s.a.), zakazując stosowania wobec stron, które nie uiściły opłaty, konsekwencji w postaci pozostawienia wniosku bez rozpoznania (art. 220 § 1 zdanie trzecie).
Ponadto należy zauważyć trzeba, że zarządzenie z dnia 7 września 2015 r. jest prawomocne.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.