Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia "[...]" Spółka jawna z siedzibą w M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt II SA/Po 249/15 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi K.F. na uchwałę Rady Miasta i Gminy w Margoninie z dnia 28 grudnia 2005 r., nr XXIII/240/05 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt II SA/Po 249/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił "[...]" Spółka jawna z siedzibą w M. przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi K.F. na uchwałę Rady Miasta i Gminy w Margoninie z dnia 28 grudnia 2005 r., nr XXIII/240/05 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 20 maja 2015 r. odmówił Spółce "[...]" Sp.j. z siedzibą w M. dopuszczenia do udziału w sprawie ze skargi K.F. na ww. uchwałę Rady Miasta i Gminy w Margoninie, w charakterze uczestnika postępowania.
Pismem z dnia 08 czerwca 2015 r. Spółka reprezentowana przez adwokata wniosła zażalenie na powyższe postanowienie Sądu wraz z wnioskiem o prawo pomocy, ostatecznie uzupełnionym wnioskiem przedłożonym w dniu 27 lipca 2015 r. Spółka wniosła o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie odmowy dopuszczenia do udziału w charakterze uczestnika postępowania, argumentując, że nie jest w stanie ponieść całości kosztów sądowych, w szczególności opłaty od zażalenia. W części wniosku dotyczącej majątku i dochodów Spółka oświadczyła, że wysokość kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych wynosi [...] zł, wartość środków trwałych Spółki wynosi [...] zł, wysokość zysku lub straty za ostatni rok obrotowy wynosi [...] zł. Nadto na rachunkach bankowych Spółka posiada środki w wysokości [...] zł oraz [...] zł. Suma majątku ogółem na dzień 31 grudnia 2014r. wynosi [...] zł, kapitał własny na dzień 31 grudnia 2014r. wynosi [...] zł. Na dzień 31 maja 2015 r. Spółka zatrudnia 45 osób.
Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2015 r. referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu odmówił przyznania "[...]" Sp. j. prawa pomocy.
Sprzeciw od powyższego postanowienia wniosła "[...]" Sp.j. z siedzibą w M. podnosząc zarzut braku dokonania kompleksowej analizy finansowej Spółki. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazując na treść art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, dalej "p.p.s.a."), w brzmieniu obowiązującym do dnia 15 sierpnia 2015 r. oraz art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. wyjaśnił, iż przyznanie prawa pomocy osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane gdy wykaże ona, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Instytucja prawa pomocy stanowi odstępstwo od zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., stosownie do której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Dlatego podkreślić należy, że instytucja prawa pomocy ma służyć przede wszystkim podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub wręcz pozbawienie prawa do sądu. W ocenie Sądu wojewódzkiego sytuacja majątkowa Spółki nie daje podstaw do stwierdzenia, że zaistniały okoliczności powodujące, iż pokrycie przez nią kosztów postępowania jest niemożliwe. Spółka oświadczyła bowiem, że wysokość kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych wynosi [...] zł, wartość środków trwałych Spółki wynosi [...] zł, wysokość zysku lub straty za ostatni rok obrotowy wynosi [...] zł. Nadto na rachunkach bankowych Spółka posiada środki w wysokości [...] zł oraz [...] zł. Suma majątku ogółem na dzień 31 grudnia 2014 r. wynosiła [...] zł, kapitał własny na dzień 31 grudnia 2014 r. wynosił [...] zł. Sytuacja majątkowa i finansowa Spółki nie uzasadnia więc twierdzenia, że uiszczenie opłaty od zażalenia w wysokości 100 zł spowoduje zachwianie płynności finansowej Spółki, w taki sposób, że nie będzie w stanie dalej funkcjonować. W związku z powyższym Sąd pierwszej instancji oddalił wniosek na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 260 p.p.s.a.