Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 98/16 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi W. G. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 10 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 98/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę W. G. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że W. G. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w/w decyzję Wojewody M. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] września 2015 r., nr [...] orzekającą o odmowie wymeldowania D. G. z pobytu stałego z lokalu przy ul. Z. [...] w K.
Sąd stwierdził, że decyzja odwoławcza została doręczona skarżącemu w dniu 20 listopada 2015 r. (data wynikająca ze zwrotnego potwierdzenia odbioru), natomiast skarga została wniesiona w dniu 22 grudnia 2015 r.
Powołując treść art. 53 § 1 w zw. z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), Sąd wskazał, że na gruncie niniejszej sprawy ostatni dzień trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem Wojewody M. upłynął w dniu 21 grudnia 2015 r. Tymczasem skarżący złożył skargę osobiście w siedzibie organu w dniu 22 grudnia 2015 r., a więc dzień po terminie. Nie wnosił o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, podtrzymując jedynie twierdzenie, że decyzja została mu doręczona w dniu 23 listopada 2015 r.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 cyt. ustawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę jako wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł W. G., domagając się jego zmiany.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Realizacja doręczenia w trybie i na podstawie przepisów zawartych w Rozdziale 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest ważną i mogącą powodować znaczące skutki prawne czynnością procesową, w ramach której określone czynności urzędowe wykonuje doręczyciel. Jakiekolwiek uchybienia budzące wątpliwości co do prawidłowości doręczenia winny być wyjaśnione, a przede wszystkim nie mogą być interpretowane na niekorzyść adresata przesyłki. Nie może mieć miejsca sytuacja, w której ze względu na nieprawidłowości w doręczeniu rozstrzygnięć organów administracji publicznej stronie zostanie zamknięta droga do dochodzenia swych praw przed sądem.
W przedmiotowej sprawie należy wskazać, iż w aktach administracyjnych znajduje się protokół wyjaśnień strony (W. G.) z dnia 2 lipca 2015 r., w którym znajduje się oświadczenie strony o ustanowieniu pełnomocnikiem w sprawie M. S. Uwzględniając powyższe, zaskarżona decyzja z dnia [...] listopada 2015 r. została skierowana na adres pełnomocnika skarżącego. Z akt sprawy wynika, że w dniu 6 listopada 2015 r. przesyłka została awizowana, w dniu 16 listopada awizowana powtórnie, zaś 23 listopada 2015 r. nastąpił zwrot niepodjętej w terminie przesyłki. Jednocześnie jednak na drugiej stronie zwrotnego poświadczenia odbioru figuruje podpis osoby odbierającej przesyłkę (opatrzony stemplem urzędowym z datą 20 listopada 2015 r.), który odpowiada podpisowi strony, znajdującemu się na pozostałych dokumentach zgromadzonych w aktach administracyjnych, przy czym ten sam podpis umieszczony został również jako oznaczenie osoby doręczającej/ wydającej przesyłkę.
Powyższe wskazuje, że zachodzą uzasadnione wątpliwości co do tego, czy doręczenie przesyłki zawierającej zaskarżoną następnie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie decyzję nastąpiło w trybie zastępczym uregulowanym w art. 44 § 4 K.p.a. (zwłaszcza, że w aktach brak jest w/w przesyłki), czy też przesyłka została odebrana przez samą stronę. Zwrotne potwierdzenie odbioru jest nieczytelne i nie pozwala na jednoznaczne potwierdzenie prawidłowości doręczenia decyzji z dnia [...] listopada 2015 r. Sytuacja ta rzutuje na ocenę dalszego toku postępowania, w tym w szczególności ocenę prawidłowości ( w tym terminowości) wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wskazany brak dostatecznie uzasadnia przekonanie, że prawidłowość doręczenia zaskarżonej następnie decyzji budzi wątpliwości, a te nie mogą być rozstrzygnięte na niekorzyść strony skarżącej.
Dokonując ponownego rozpoznania sprawy, Sąd I instancji winien ustalić, czy stwierdzone nieprawidłowości w doręczeniu korespondencji nie spowodowały negatywnych dla strony następstw w postaci uniemożliwienia nadania biegu skardze.
Mając na względzie powyższe okoliczności, Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, w oparciu o art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.