Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia U. i M. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2005 r., sygn. akt VII SA/Wa 1041/04 o odmowie przyznania U. i M.H. prawa pomocy w zakresie całkowitym dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi U. i M. H. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 maja 2004 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji nakazującej rozbiórkę postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpatrzenia
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, postanowieniem z dnia 15 października 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Postanowieniem z dnia 22 marca 2005 r. (sygn. akt ) Naczelny Sąd Administracyjny uchylił to postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę U. i M. H. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 maja 2004 r., znak: [...]w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji nakazującej rozbiórkę oraz postanowieniem z dnia 10 czerwca 2005 r. oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Na w/w postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o oddaleniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżący złożyli zażalenie. W dniu 18 lipca 2005 r. (data nadania), w związku ze złożonym zażaleniem, U. i M. H. złożyli wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmawiając przyznania prawa pomocy, wskazał iż zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Przepisy dotyczące skarg mają odpowiednio zastosowanie do zażalenia. Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Od powyższego wyroku skarżący nie wnieśli skargi kasacyjnej. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu może nastąpić do chwili wydania wyroku w sprawie. Tylko do tej chwili Sąd mógłby wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu na podstawie art. 61 § 3 w/w ustawy.
W związku z tym, iż w niniejszej sprawie Sąd wydał wyrok oddalający skargę, oczywistym, zdaniem Sądu, jest iż wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie będzie mógł być uwzględniony. Tym samym należy uznać, iż złożone przez nich zażalenie jest oczywiście bezzasadne. W tej sytuacji brak jest podstaw do przyznania skarżącym prawa pomocy.
Pismem z dnia 20 września 2005 r. U. i M. H. złożyli na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2005 r. zażalenie. W związku z odmową przyznania obrońcy z urzędu skarżący wyrazili sprzeciw w myśl gwarancji Państw Stron Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r. Ponadto, ich zdaniem, już sam fakt nie uznania ich stanowiska przez Głównego Inspektora Nadzoru pomimo ewidentnej krzywdy skarżących świadczy, że potrzebują oni ustanowienia pełnomocnika z urzędu, gdyż sprawa jest wysokiej wagi dla ich rodziny a brak przygotowania prawniczego naraża ich na katastrofalne dla rodziny konsekwencje.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - Prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi . Tym samym Sąd może odmówić stronie przyznania prawa pomocy z powodu oczywistej bezzasadności skargi jedynie w takim przypadku gdy nie doprowadzi to do naruszenia prawa strony do Sądu .