Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń D. S. i J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2226/14 o odrzuceniu zażalenia J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2226/14 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: 1. odrzucić zażalenie D. S., 2. oddalić zażalenie J. W.
Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2226/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2226/14 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2015 r., którym pozostawiono wniosek J. W. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, nie zostało przez skarżącą podpisane. W związku z tym zarządzeniem z dnia 10 czerwca 2015 r. Przewodniczący Wydziału VII wezwał skarżącą do uzupełnienia dostrzeżonego braku formalnego zażalenia poprzez jego podpisanie bądź nadesłanie podpisanego egzemplarza zażalenia, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Z uwagi na nieuzupełnienie przez skarżącą powyższego braku w wyznaczonym terminie, Sąd odrzucił zażalenie na podstawie art. 178 w zw. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.- dalej zwanej P.p.s.a.).
Od tego postanowienia D. S. złożył zażalenie, wnosząc o jego zmianę poprzez przyznanie skarżącej prawa pomocy.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła także J. W., domagając się jego zmiany poprzez przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości i przyznanie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu strona przedstawiła swoją sytuację rodzinną i finansową.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie D. S. podlega odrzuceniu.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 243 § 1 zd. 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Z powyższego przepisu wynika, że złożenie wniosku, a następnie i przyznanie prawa pomocy może nastąpić przed wszczęciem postępowania sądowo-administracyjnego, a więc w momencie, gdy nie są jeszcze określone strony postępowania głównego. Z kolei postępowanie dotyczące wniosku o przyznanie prawa pomocy w toku postępowania sądowo-administracyjnego ma charakter incydentalny, bowiem rozpoznanie tego wniosku pozostaje bez wpływu na inne czynności procesowe podejmowane w sprawie, jak chociażby bieg terminów w postępowaniu głównym.
Z analizy zawartych w Oddziale 2 Rozdziału 3 Działu V ustawy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a dotyczących prawa pomocy uregulowań wynika, że ustawodawca mówiąc o stronie postępowania dotyczącego przyznania prawa pomocy utożsamia pojęcie "strony" z pojęciem podmiotu występującego z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy np. w art. 255 P.p.s.a. W przypadku uregulowania zawartego w art. 247 P.p.s.a. ustawodawca uściślił jeszcze pozycję procesową wnioskodawcy stanowiąc, iż przepis ten odnosi się tylko do strony występującej z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy i będącej jednocześnie stroną skarżącą. Ponadto w myśl art. 252 § 3 postanowienie co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy doręcza się stronie, która złożyła wniosek. Zażalenie na to postanowienie przysługuje wyłącznie wnioskodawcy.