Wniosek w przedmiocie ustanowienia prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku R. Ż. w przedmiocie ustanowienia prawa pomocy w sprawie ze skargi T. i D. S. na decyzję Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu postanawia: przekazać sprawę według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Pismem z dnia 23 września 2005 r. (data wpłynięcia do Sądu) R. Ż. zwróciła się z prośbą o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd, do którego wpłynął wniosek jest zobowiązany z urzędu do zbadania swojej właściwości w sprawie. Zgodnie z art. 254 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm. zwana dalej p.p.s.a./ rozpoznawanie wniosków o przyznanie prawa pomocy należy do wojewódzkiego sądu administracyjnego, w którym sprawa się toczy. Natomiast w świetle art. 59 § 1 p.p.s.a. jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, jest obowiązany przekazać sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie takie może zapaść na posiedzeniu niejawnym.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, iż w piśmie z dnia 23 września 2005 r. (data wpłynięcia do Sądu) R. Ż. złożyła ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy, o czym świadczy wyraźnie treść tego pisma, a w szczególności zdanie "R. Ż. po raz trzeci zwraca się z prośbą o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu". Wywód ten, mimo, iż pismo R. Ż., jako niezłożone na urzędowym formularzu, nie czyni zadość wymaganiom wniosku o przyznanie prawa pomocy z art. 252 § 2 p.p.s.a., pozwala zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić, że mamy tu do czynienie z kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w sprawie, a nie z zażaleniem na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 września 2005 r. sygn. akt 7/IV SA 251/01 o oddaleniu wniosku R. Ż. o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2005 r.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 59 w związku z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1