Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II SA/Bd 675/12 oddalające wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II SA/Bd 675/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania.
Sąd I instancji wskazał, iż w skardze do sądu został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten nie został jednakże przez skarżącą poparty żadną uzasadniającą go argumentacją. Sąd I instancji przywołując treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. z 2000 r., poz. 270, dalej jako "p.p.s.a.") wyjaśnił, iż to wnioskodawca zobowiązany jest do rzeczowego uzasadnienia swojego wniosku, poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia tychże ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej. Z tych względów Sąd I instancji uznał, iż przedmiotowy wniosek o wstrzymanie wykonania nie zasługuje na uwzględnienie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła A. D. wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, iż Sąd I instancji pismem z dnia 17 sierpnia 2012 r. poinformował skarżącą, iż postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2012 r. zostało jej przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów i ustanowienie adwokata, który jednak do dnia złożenia zażalenia nie został wyznaczony. Skarżąca podniosła, iż zaskarżone postanowienie z dnia 27 września 2012 r. zostało jej doręczone, natomiast zdaniem skarżącej przedmiotowe postanowienie powinno zostać doręczone adwokatowi, który w sposób profesjonalny, wniósłby ewentualnie zażalenie na to postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji w/w normy prawnej wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Powołany przepis ma charakter uznaniowy (sąd może) i stanowi wyjątek od zasady, w myśl której wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek z tego przepisu spoczywa na wnioskodawcy.
Wskazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wymaga podania okoliczności, z którymi wiąże się szkoda lub trudne do odwrócenia skutki.
W przedmiotowej sprawie analiza wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji potwierdza stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że strona nie uprawdopodobniła w nim przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji faktycznie nie zawiera żadnych argumentów, które mogłyby przemawiać za koniecznością wstrzymania jej wykonania, co uniemożliwiło Sądowi I instancji merytoryczną ocenę przedmiotowego wniosku.
Na powyższą ocenę nie mają wpływu podniesione przez skarżącą w zażaleniu argumenty, iż zaskarżone postanowienie z dnia 27 września 2012 r. powinno zostać doręczone jej pełnomocnikowi, bowiem wniosek o wstrzymanie zaskarżonego aktu był zawarty w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy zatem przed złożeniem przez skarżącą wniosku o przyznanie prawa pomocy. Nadto jak wynika z akt sprawy Sąd I instancji został poinformowany o wyznaczeniu pełnomocnika dla skarżącej przez Okręgową Radę Adwokacką w Bydgoszczy pismem z dnia 16 października 2012 r., natomiast odpis zaskarżonego postanowienia został przesłany skarżącej przy piśmie z dnia 1 października 2012 r.
W tym miejscu podkreślić należy, iż oddalenie zażalenia nie stoi na przeszkodzie do złożenia powtórnego wniosku o wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności.
Z powyższych względów, skoro zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, na podstawie art. 197 § 1 i 2 w zw. z art. 184 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.