Dnia 12 stycznia 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 września 2009 roku, sygn. akt IV SA/Wa 1359/09 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D.K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 roku Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji przedsięwzięć związanych z EURO 2012 postanawia: umorzyć postępowanie zażaleniowe
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 września 2009 r. odmówił D.K. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. w przedmiocie ustalenia lokalizacji przedsięwzięć związanych z Euro 2012.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła skarżąca.
Postanowieniem z dnia 16 październiku 2009 roku sygn. akt IV SA/Wa 1359/09 Sąd I instancji umorzył postępowanie w związku z cofnięciem skargi. Postanowienie uprawomocniło się z dniem 21 listopada 2009 roku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 oraz art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Podkreślenia wymaga, że postępowanie w niniejszej sprawie zostało zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 16 października 2009 roku. Istotą ochrony tymczasowej udzielanej na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest zabezpieczenie interesów strony skarżącej poprzez wstrzymanie wykonalności aktu administracyjnego do czasu zakończenia jego kontroli pod względem zgodności z prawem, dokonywanej przez sąd administracyjny. W konsekwencji zakończenie postępowania sądowoadministracyjnego wydaniem prawomocnego wyroku czy też postanowienia powoduje, że sąd nie ma ani obowiązku ani też uprawnienia do udzielenia ochrony tymczasowej. Skoro zaś po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji, bezprzedmiotowe jest rozpoznawanie przez ten sąd, na podstawie art. 61 § 3 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, to tym bardziej bezprzedmiotowe jest rozpoznawanie zażalenia na postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu lub czynności.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 193 oraz art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w postanowieniu.