Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Po 1093/14, o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2014r. Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zamiaru wykonania robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 2 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Po 1093/14, odrzucił zażalenie P. B. na postanowienie z dnia 22 stycznia 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący sporządził i podpisał osobiście zażalenie na postanowienie z dnia 22 stycznia 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, pomimo, że został pouczony o konieczności sporządzenia zażalenia przez adwokata lub radcę prawnego. Sąd dodał, że z akt sprawy nie wynika także, aby skarżący był adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 p.p.s.a.
Z tych względów Sąd odrzucił zażalenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.
Naczelny Sąd administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej "p.p.s.a.") zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
Postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej zostało doręczone skarżącemu w dniu 5 lutego 2015 r. wraz z pouczeniem o terminie i trybie zaskarżenia. W punkcie 5. tego pouczenia wskazano, że "zażalenie którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego". Pomimo skierowanego do skarżącej prawidłowego pouczenia o tym warunku, zażalenie wniesione przez skarżącego nie czyni zadość wymogowi przymusu adwokacko-radcowskiego, skarżący sporządził je bowiem osobiście. Ustawodawca wprowadzając w cytowanym przepisie wymóg sporządzenia środka odwoławczego przez prawnika profesjonalistę, kierował się przede wszystkim potrzebą udzielenia stronie, która nie zgadza się z zapadłym w jej sprawie orzeczeniem sądu pierwszej instancji, pomocy prawnej ze strony osób posiadających odpowiednią wiedzę prawniczą.
Z akt sprawy nie wynika, aby skarżący legitymował się uprawnieniami zawodowymi umożliwiającymi samodzielne sporządzenie sformalizowanego środka zaskarżenia, takiego jak skarga kasacyjna lub zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Niedopełnienie warunku wynikającego z art. 194 § 4 p.p.s.a. jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu. Sporządzenie zażalenia osobiście przez stronę stanowi zatem nieusuwalną wadliwość tego zażalenia.
Odnosząc się zaś do argumentacji zażalenia podnieść należy, że brak środków finansowych na opłacenie pomocy prawnej udzielonej przez profesjonalnego pełnomocnika nie znosi konieczności sporządzenia danego pisma przez adwokata lub radcę prawnego, w sytuacji gdy tak stanowi przepis prawa. Pewnym złagodzeniem tego wymogu jest przewidziana w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi możliwość przyznania prawa pomocy w postaci ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika, o czym skarżący został pouczony. Kwestia ta jest natomiast oceniana przez sąd w sytuacji złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 marca 2015 r. odpowiada prawu.
Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.