Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w sprawie dotyczącej prawa do udziału we wspólnocie gruntowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. akt II SO/Lu 133/13 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie dotyczącej prawa do udziału we wspólnocie gruntowej postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6164 Wspólnoty gruntowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie

Skarżący J. J. złożył bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w dniu [...] listopada 2013 r. skargę na decyzję Starosty Powiatowego w Chełmie z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...], wraz z wnioskiem na urzędowym formularzu PPF o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych. Z uwagi na to, że skarga została złożona bezpośrednio do Sądu, została ona przekazana organowi w celu nadesłania akt sprawy wraz z odpowiedzią na skargę, zaś wniosek o przyznanie prawa pomocy został zarejestrowany pod sygnaturą niniejszej sprawy.

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy, powołując się na przepis art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym, prawo pomocy nie przysługuje w razie, gdy skarga jest w sposób oczywisty bezzasadna. W ocenie Sądu I instancji, taka sytuacja zachodzi w sprawie niniejszej, gdyż od zaskarżonej decyzji wydanej przez Starostę Powiatowego w Chełmie, działającego jako organ pierwszej instancji, przysługiwało odwołanie do organu wyższej instancji. W konsekwencji skarga, której przedmiotem jest wyłącznie decyzja organu pierwszej instancji nie może być merytorycznie rozpoznana przez Sąd.

Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie, podnosząc zarzuty merytoryczne odnoszące się do zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) - przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Jednakże w myśl art. 247 p.p.s.a. - prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że skarga jest oczywiście bezzasadna, jeżeli bez głębszej analizy prawnej, "na pierwszy rzut oka", nie ulega wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Potrzeba zastosowania art. 247 p.p.s.a. będzie zachodzić przede wszystkim w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia.

W rozpoznawanej sprawie trafnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, że mamy do czynienia z oczywistą bezzasadnością skargi w rozumieniu przepisu art. 247 p.p.s.a., co w konsekwencji uniemożliwiało uwzględnienie złożonego przez skarżącego wniosku o przyznanie prawa pomocy. W sprawie niniejszej bezzasadność wniesionej skargi polegająca na jej niedopuszczalności związana jest z faktem, że skarżący przedmiotem skargi uczynił decyzję wydaną przez organ I instancji, czyli Starostę Chełmskiego, od której przysługiwało odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie.

W takiej sytuacji należało uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie prawidłowo, działając na podstawie art. 247 p.p.s.a., odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Poza zakresem rozpoznania w sprawie niniejszej, jako dotyczącej wyłącznie kwestii przyznania prawa pomocy, pozostają natomiast podniesione w zażaleniu zarzuty wobec decyzji Starosty Chełmskiego.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6164 Wspólnoty gruntowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta