Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 53/17 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie.
T. B. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2016 r. (nr [...]).
Zarządzeniem z dnia 20 kwietnia 2017 r., wezwano pełnomocnika skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Pismem z dnia 15 maja 2017 r., pełnomocnik skarżącego wystąpił o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów postępowania.
W związku z nieuzupełnieniem braków formalnych powyższego wniosku, zarządzeniem z dnia 21 czerwca 2017 r. pozostawiono wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Następnie, w dniu 2 sierpnia 2017 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 20 kwietnia 2017 r. w przedmiocie wezwania do uiszczanie wpisu sądowego w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Skarżący wniósł zażalenie na ww. zarządzenie, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2018 r., odrzucił to zażalenie jako niedopuszczalne. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt II OZ 1076/18, oddalił zażalenie skarżącego na ww. postanowienie z dnia 6 sierpnia 2018 r.
Sąd podkreślił, że wezwanie z dnia 2 sierpnia 2017 r. do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 20 kwietnia 2017 r. zostało prawidłowo doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 24 sierpnia 2017 r. (vide: zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 327 akt sądowych). Zatem ostatnim dniem na uiszczenie wpisu w wyznaczonym terminie był dzień 31 sierpnia 2017 r. Jak wynika z notatki służbowej oddziału Finansowo-Budżetowego Sądu, z dnia 19 listopada 2018 r., w okresie od dnia 2 sierpnia 2017 r. do dnia 16 listopada 2018 r. skarżący oraz jego pełnomocnik nie uiścili wpłaty w wysokości 100 zł. (k. 561 akt sądowych).
Postanowieniem z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 53/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. odrzucił skargę. Sąd wskazał, że pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. art. 220 § 1 P.p.s.a., Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Zgodnie zaś z postanowieniami art. 220 § 3 P.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należy wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd. Z treści przytoczonych regulacji wynika zatem, że bezskuteczny upływ terminu zakreślonego w wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi skutkuje odrzuceniem wniesionego pisma.
W niniejszej sprawie wezwanie do z dnia 2 sierpnia 2017 r. do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 20 kwietnia 2017 r. zostało prawidłowo doręczone pełnomocnikowi skarżącego w dniu 24 sierpnia 2017 r. Termin do uiszczenia wpisu sądowego upłynął w dniu 31 sierpnia 2018 r. W wyżej wskazanym terminie skarżący nie uiścił wpisu sądowego, a zatem nie uzupełnił braku skargi.
W takiej sytuacji Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił skargę z uwagi na brak uiszczenia wpisu sądowego.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.