Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 298/17 w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 298/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M. K. (dalej również jako "skarżący") przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi na decyzję Wojewody Mazowieckiego (dalej również jako "Wojewoda") z dnia [...] listopada 2016 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału VII WSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2017 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 200 złotych oraz do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 2 jej odpisów poświadczonych za zgodność lub własnoręcznie podpisanych, w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpisu zarządzenia i wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Pismo zawierające odpis ww. zarządzenia i ww. wezwania pomimo dwukrotnej awizacji, nie zostało podjęte przez wnoszącego skargę w terminie. Przesyłkę uznano za doręczoną z dniem [...] lutego 2017 r. W dniu [...] marca 2017 r. skarżący wniósł do sądu dwa odpisy skargi oraz wniosek o przyznanie prawa pomocy PPF. Wniesione przez skarżącego odpisy nie zostały opatrzone jego własnoręcznym podpisem. Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 19 września 2017 r. odrzucił skargę. Skarżący na powyższe postanowienie wniósł zażalenie, z jednoczesnym wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez złożenie dwóch egzemplarzy odpisów podpisanej skargi w niniejszej sprawie. Skarżący podniósł, że jeżeli nastąpiło złożenie odpisów skargi bez podpisów to ze względu na ogromny stres, przy jego pełnej nieświadomości, tym bardziej, że składane dokumenty sprawdzał i kwitował ich odbiór pracownik Sądu na biurze podawczym. Niedopatrzenie podpisania odpisów skargi uzasadnił stresem, który wywołało o niego wezwanie do uiszczenia opłaty, na którą to nie miał pieniędzy. Rozpoznając wniosek Sąd I instancji stwierdził, iż skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Za takie nie mogą być uznane okoliczności wskazane przez niego we wniosku. Zdaniem Sądu, niedopatrzenie skarżącego polegające na złożeniu dwóch egzemplarzy skargi nie opatrzonych własnoręcznym podpisem nie stanowi okoliczności wyłączającej brak winy w uchybieniu terminu, gdyż wyniknęła z zaniedbania skarżącego i nie stanowi usprawiedliwionej przesłanki do przywrócenia terminu. Nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy uzasadniającego przywrócenie uchybionego terminu. W związku z powyższym Sąd odmówił przywrócenia terminu w oparciu o art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako: "p.p.s.a.").
Zażalenie na powyższe postanowienie, pismem z dnia [...] lipca 2018 r., wniósł skarżący. W uzasadnieniu zażalenia podniósł, że Sąd nie odniósł się w uzasadnieniu postanowienia do argumentów wskazanych przez niego w sprawie, a jedynie użył szablonowego postanowienia i "uzupełnił je formalnymi danymi niniejszej sprawy". W uzasadnieniu opisał swoją trudną sytuacje materialną m.in. fakt, że żyje z pieniędzy pożyczanych od swojej matki. Pomimo tej trudnej sytuacji skarżący nie uzyskał prawa pomocy, co skutkuje koniecznością załatwiania przez skarżącego osobiście spraw sądowych.