Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 756/16 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. L. na pismo Starosty Będzińskiego z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił zażalenie J. L. (dalej również jako "żalący") na zarządzenie z dnia 2 października 2017 r., którym żalący został wezwany do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 21 lipca 2017 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu od zażalenia na postanowienie z dnia 12 czerwca 2017 r. w kwocie 100 (sto) zł. Wezwanie zostało doręczone żalącemu w dniu 27 października 2017 r. wraz z pouczeniem, że nie przysługuje na nie zażalenie. Żalący nie uiścił wymaganego wpisu, wniósł natomiast zażalenie.
Sąd I instancji w uzasadnieniu postanowienia z dnia 4 grudnia 2017 r. wskazał na art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.) mówiący, iż skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd. W niniejszej sprawie żalący skorzystał ze środka zaskarżenia, wnosząc zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 21 lipca 2017 r. Postanowieniem z dnia 19 września 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniesione zażalenie. Sąd I instancji wskazał, że powtórne zaskarżenie zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu jest niedopuszczalne, wobec czego pismo żalącego z dnia 3 listopada 2017 r. stanowiące zażalenie na ponowne wezwanie do uiszczenia wpisu, pozostawiono w aktach bez nadawania mu biegu. Wobec faktu, że żalący nie uiścił przedmiotowego wpisu od zażalenia na postanowienie z dnia 12 czerwca 2017 r. Sąd I instancji odrzucił wniesione zażalenie.
Zażalenie na powyższe postanowienie, wniósł J. L. Nie zawiera ono polemiki ze stanowiskiem Sądu I instancji, gdyż żalący powołuje się na okoliczności i argumenty, które wyrażał już w "innych środkach zaskarżenia". Żalący opisał swoją trudną sytuację materialną i wskazał, że w innych sprawach jest zwalniany z opłat sądowych, a w przedmiotowej sprawie Sąd takiego zwolnienia mu odmówił.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z treścią art. 220 § 1 P.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Zażalenie, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd - patrz: § 3 art. 220 P.p.s.a.
Szczegółowe zasady pobierania wpisu w sprawach sądowoadministracyjnych określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193).
Żalący w przedmiotowej sprawie podnosi problem nieprzyznania mu prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że kwestia prawa pomocy w tym postępowaniu została już rozstrzygnięta prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2017 r., którym oddalono zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 9 stycznia 2017 r. odmawiające żalącemu się przyznania prawa pomocy. Motywy tego rozstrzygnięcia są nadal aktualne i nie mają związku z oceną sytuacji materialnej żalącego się, a zatem niezrozumiała dla Sądu jest argumentacja zawarta w rozpoznawanym zażaleniu.
Odrzucenie skargi przez Sąd I instancji było słuszne, gdyż przepisy w tej materii są jednoznaczne i nie pozostawiają wątpliwości interpretacyjnych. Sąd ma obowiązek odrzucić zażalenie, gdy w wyznaczonym terminie nie uiszczono od niego należnego wpisu (art. 220 § 3 P.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.