Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 728/08 odmawiające A. K. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi gminnej postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 22 października 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 728/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. K. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi gminnej. W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że stosownie do treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchybiony termin (w tym również do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu) należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin (w tym wypadku uzupełni braki formalne skargi i uiści należy w sprawie wpis), we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego. Oceniając podane przez skarżącego okoliczności Sąd uznał, iż w rozpoznawanej sprawie skarżący nie uprawdopodobnił przesłanki braku winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego. Wskazano, że jako powód powyższego uchybienia skarżący podał niedoręczenie mu przez pocztę awizo. Jak stwierdził Sąd, okoliczność przedstawiona przez skarżącego, nie została jednak potwierdzona przez Pocztę Polską, która po rozpoznaniu reklamacji skarżącego wskazała, iż w sprawie właściwie dokonano doręczenia zastępczego spornej przesyłki. Sąd wskazał, że z wyjaśnień przedłożonych przez listonosza wynika, iż pod wskazanym na spornej przesyłce adresem, nie zastał on osoby uprawnionej do jej odbioru. Z tego powodu przesyłkę złożył do odbioru w Urzędzie Pocztowym [...], pozostawiając w skrzynce do odbioru korespondencji stosowne zawiadomienie o nadejściu przesyłki. Również zawiadomienie powtórne doręczono za pośrednictwem pocztowej skrzynki oddawczej. WSA stwierdził, że podniesione przez skarżącego zarzuty pod kątem nieprawidłowości w doręczaniu przez pocztę przesyłek na adres skarżącego nie mogły stanowić podstawy do skutecznego zakwestionowania ustaleń poczynionych przez Pocztę w zakresie doręczenia stronie spornej przesyłki. Wskazał ponadto, że skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił okoliczności, iż nie otrzymał żadnego awizo w sprawie. Stwierdzono, że sam fakt, iż w terminie doręczenia przesyłek nigdzie nie wyjeżdżał nie świadczy zaś jeszcze o tym, iż w okresie tym nie zaistniała sytuacja (chwilowa nieobecność), w której niemożliwym było doręczenie mu spornej przesyłki przez pocztę, co skutkowało koniecznością jej awizowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. K. wskazał, iż było dla niego oczywistym, że jego reklamacja zostanie załatwiona negatywnie. Stwierdził on, że żaden z pracowników poczty nie przyzna się, że nie wykonał swoich obowiązków. Wskazał dalej, iż wielokrotnie nie otrzymywał on przesyłek, jak np. rachunku za telefon, który to fakt przedstawił w poprzednim piśmie. Podkreślił też znaczenie okoliczności, że od początku maja do początku czerwca 2008 r. trwały strajki pracowników Poczty Polskiej. Wniesiono o zmianę zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, ewentualnie uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.