Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Dolnośląskiego Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę
Sentencja

Dnia 22 listopada 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. i A. W.-B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 września 2016 r., sygn. akt II SA/Wr 106/16 o odrzuceniu skargi kasacyjnej M. W. i A. W.-B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Wr 106/16 w sprawie ze skargi M. W.i A. W.-B. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] listopada 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej WSA) we Wrocławiu postanowieniem z dnia 5 września 2016 r., sygn. akt II SA/Wr 106/16 odrzucił skargę kasacyjną M. W. i A. W.-B. od wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Wr 106/16 w sprawie ze skargi M. W. i A. W.-B. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] listopada 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu postanowienia sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 8 sierpnia 2016 r. wezwano pełnomocnika skarżących do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej przez nadesłanie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy, o których mowa w art. 176 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., zwanej dalej "Ppsa"), wraz z jego 32 odpisami - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej (art. 178 Ppsa). Powyższe wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 22 sierpnia 2016 r. Termin do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej upłynął w dniu 29 sierpnia 2016 r. Pismem z dnia 25 sierpnia 2016 r. pełnomocnik nadesłał wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie wraz z - jak wynika z adnotacji na prezentacie Biura podawczego - 31 jego odpisami.

Wskazując na powyższe sąd I instancji stwierdził, że z powyższych względów należało skargę kasacyjną odrzucić po myśli art. 178 w zw. z art. 176 § 2 i art. 47 § 1 Ppsa.

Zażaleniem - reprezentowani przez pełnomocnika - M. W. i A. W.-B. zaskarżyli w całości ww. postanowienie i zaskarżonemu orzeczeniu zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji RP polegające na uznaniu, że niewykonanie wezwania w zakresie nadesłania jednego egzemplarza wniosku o przeprowadzenie rozprawy administracyjnej, powoduje odrzucenie skargi z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych, co stanowi rażące naruszenie gwarancji prawa do rozpoznania sprawy przez niezawisły Sąd i zakazu zamykania drogi sądowej.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucają także naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 78 w zw. z art. 176 § 2 Ppsa, mające wpływ na rozstrzygnięcie sprawy:

a. polegające na przyjęciu, że skarżący nie uzupełnili braków formalnych, mimo że oprócz 32 egzemplarzy wniosku o przeprowadzenie rozprawy, stanowiących załączniki do pisma z dnia 25 sierpnia 2016 r. "Uzupełnienie braków formalnych skargi kasacyjnej", strona złożyła samo to pismo, które zastępowało egzemplarz oświadczenia przeznaczony dla sądu i sąd kierując się prokonstytucyjną wykładnią przepisów postępowania powinien był uznać, że braki skargi zostały uzupełnione w terminie,

b. polegające na przyjęciu, że ww. brak uniemożliwiał nadanie skardze biegu, podczas gdy wniosek o rozpoznanie skargi na rozprawie nie jest wiążący dla Naczelnego Sadu Administracyjnego (art. 90 § 2 w zw. z art. 193 Ppsa), a tym samym jego brak nie może uniemożliwiać nadanie skardze biegu.

Strona 1/2