Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji o pozwoleniu na budowę
Sentencja

Dnia 6 grudnia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 341/16 w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi T. R. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji o pozwoleniu na budowę postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z 12 sierpnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 341/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania na wniosek skarżącego T. R. wykonania postanowienia Wojewody [...] z [...] kwietnia 2016 r., którym utrzymano w mocy postanowienie Prezydenta Miasta G. z [...] lutego 2016 r. o nadaniu decyzji Prezydenta Miasta G. z [...] lutego 2016 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej E. S.A. Oddział w G. pozwolenia na budowę dwutorowej napowietrznej linii wysokiego napięcia wraz przewodem odgromowym rygoru natychmiastowej wykonalności.

Sąd pierwszej instancji oddalając wniosek stwierdził, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i które wymagają tego wykonania, a tym samym takie, które wywołują skutki materialnoprawne, przy czym zaznaczył, że przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego rozumieć należy spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że warunków tych nie spełnia postanowienie o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, wydawane na podstawie art. 108 k.p.a. Stwierdzenie, że akt ten zalicza się do kategorii aktów administracyjnych niepodlegających wykonaniu Sąd pierwszej instancji uzasadnił tym, że nie nakłada on na stronę skarżącą żadnych obowiązków, ani nie przyznaje jej żadnych uprawnień. Dlatego powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne stwierdził, że postanowienie o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, wydawane na podstawie art. 108 k.p.a., nie może wywołać skutków, o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.. Jedynym skutkiem prawnym tego postanowienia jest uczynienie wykonalnym aktu, który jako nieostateczny nie podlega, co do zasady, wykonaniu, zgodnie z art. 130 § 1 k.p.a. Co więcej, uwzględnienie wniosku złożonego w trybie art. 61 § 3 p.p.s.a. byłoby sprzeczne z założeniem ustawodawcy i niweczyłoby cel uregulowania art. 108 k.p.a. Już bowiem na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania postanowienia w przedmiocie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, Sąd oceniałby, czy przesłanki, jakimi kierował się organ, pozwalały na nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania nie może zaś być poprzedzone oceną zasadności skargi, ponieważ takie działanie sądu oznaczałoby niedopuszczalną ocenę legalności zaskarżonego aktu. W końcu Sąd podkreślił, że nadanie decyzji pierwszoinstancyjnej rygoru natychmiastowej wykonalności traci na znaczeniu w momencie, gdy decyzja ta stanie się ostateczna. W chwili bowiem uzyskania przymiotu ostateczności decyzja taka staje się wykonalna z mocy prawa, a z taką sytuacją mamy do czynienia w tej sprawie. Decyzja Prezydenta Miasta G. z [...] lutego 2016 r. stała się ostateczna w momencie wydania przez Wojewodę [...] utrzymującej ją w mocy decyzji z [...] kwietnia 2016 r.

Strona 1/2