Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Prezydenta Miasta O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt II SO/Op 44/15 wymierzające Prezydentowi Miasta O. grzywnę w sprawie z wniosku J.S. o wymierzenie grzywny Prezydentowi Miasta O. za nieprzekazanie skargi na postępowanie konkursowe w zakresie powołania dyrektora zakładu opieki zdrowotnej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt II SO/Op 44/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, po rozpoznaniu wniosku J. S., wymierzył Prezydentowi Miasta O. grzywnę w wysokości 500 zł, za nieprzekazanie skargi na postępowanie konkursowe w zakresie powołania dyrektora zakładu opieki zdrowotnej.
W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że wnioskodawca we wniesionej skardze domagał się wymierzenia organowi grzywny w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej zwanej "P.p.s.a.") oraz zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu J. S. podał, że w dniu 11 sierpnia 2015 r. wniósł, za pośrednictwem organu, skargę na procedurę przeprowadzenia oraz rozstrzygnięcie w zakresie nieważności postępowania konkursowego na stanowisko Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej "[...]" w O.. Podał, że pomimo upływu terminu z art. 54 § 2 P.p.s.a. organ nie przekazał skargi Sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Brak reakcji ze strony organu uniemożliwia rozpoznanie sprawy przez Sąd. Do wniosku dołączona została kopia skargi.
W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta O. wniósł o jego oddalenie i niewymierzalnie organowi grzywny, zaś w razie wymierzenia grzywny wnioskował o ograniczenie jej do wysokości 100 zł. Uzasadniając swoje stanowisko organ przyznał, że w dniu 11 sierpnia 2015 r. wnioskodawca złożył w organie skargę. Jednakże pomimo usilnych starań, organ na chwilę obecną nie odnalazł ww. dokumentu i nie potrafi wskazać, gdzie on się znajduje, ani też wyjaśnić co się z nim stało. Podał, że dokument zaginął w wyniku błędu pracownika urzędu, na co miała wpływ znaczna ilość pism oraz wzmożony obieg dokumentów dotyczących wnioskodawcy. Organ zauważył, że wnioskodawca był jednym z kandydatów biorących udział w konkursie na stanowisko dyrektora SPZOZ "[...]" w O. i w okresie maj - wrzesień 2015 r. składał szereg pism dotyczących różnych zagadnień związanych z przeprowadzonym konkursem, na które organ udzielał wnioskodawcy odpowiedzi. Stwierdził nadto, że nie było intencją organu spowodowanie zaginięcia skargi, gdyż spowodowałoby to negatywne konsekwencje np. w postaci wymierzenia organowi grzywny i stąd też nie zasługuje na aprobatę żądanie wymierzenia grzywny w maksymalnej wysokości.
Wymierzając Prezydentowi Miasta O. grzywnę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wskazał, że nie budzi wątpliwości w niniejszej sprawie, iż organ nie uczynił zadość wymogom określonym w art. 54 § 2 P.p.s.a. Z akt sprawy wynika bowiem, że skarga wnioskodawcy z dnia 11 sierpnia 2015 r. dotycząca procedury przeprowadzenia oraz rozstrzygnięcia w zakresie nieważności postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora SPZOZ "[...]" w O. została przekazana do Sądu dopiero w dniu 23 października 2015 r. i zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Op 467/15, co wynika z zapisów w repertorium Sądu. Skarga została przekazana już po złożeniu przez wnioskodawcę wniosku o ukaranie organu.