Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1408/07 w przedmiocie oddalenia wniosku M. B. o wyłączenie asesora Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie [...] od rozpoznania w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1408/07, w oparciu o art. 18, art. 19, art. 20, art. 22 oraz art. 24 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", oddalił wniosek skarżącego M. B. o wyłączenie asesora Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie [...] od rozpoznania sprawy ze skargi M. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, a także oświadczenia złożonego przez asesora, którego dotyczył wniosek, nie wynika, by zachodziły takie okoliczności faktyczne, które mogłyby mieć wpływ na sposób prowadzenia przez niego postępowania lub by jego działania były stronnicze. W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił zaistnienia jakiejkolwiek przesłanki mogącej stanowić podstawę do wyłączenia asesora, zaś z samego faktu wydania niekorzystnego wyroku w innej sprawie ze skargi skarżącego nie można wyciągać wniosku o braku wiarygodności tego sędziego.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł M. B. zarzucając naruszenie przepisów postępowania, a to art. 19 w związku z art. 24 ppsa poprzez odmowę uwzględnienia wniosku o wyłączenie asesora. W uzasadnieniu podniesiono, że asesor ten orzekał w postępowaniu dotyczącym skarżącego w takim samym stanie faktycznym i prawnym odnośnie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie kolejnych sztuk broni. W związku z tym faktem skarżący uważa, że asesor z góry zakłada wynik postępowania w niniejszej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 24 ppsa przepisy działu dotyczące wyłączenia sędziego stosuje się odpowiednio do wyłączenia protokolanta, referendarza sądowego, asesora sądowego oraz prokuratora. W myśl art. 18 § 1 ppsa sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Stosownie zaś do art. 19 ppsa, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 ppsa, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek wyłączenia asesora [...] z mocy prawa. Za niezasadną należy uznać podniesioną przez skarżącego okoliczność orzekania asesora w innej sprawie skarżącego, związanej z wydaniem pozwolenia na broń. Stwierdzić należy, że przeświadczenie strony co do tego, że sędzia czy asesor prowadzi proces wadliwie, zwłaszcza nieobiektywnie, nie jest przesłanką żądania jego wyłączenia. Strona może bowiem zwalczać nieprawidłowe jej zdaniem orzeczenie wydane przez Sąd I instancji wykorzystując przysługujące jej środki odwoławcze, składanie natomiast nieuzasadnionego wniosku o wyłączenie asesora nie powinno wpływać na skład sądu rozpoznającego sprawę.
Kwestionowane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie posiada wyczerpujące uzasadnienie i prawidłowe przesłanki, które stanowiły podstawę do oddalenia wniosku o wyłączenie asesora.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 w związku z art. 197 § 2 ppsa.