Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1033/14 oddalające wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: oddalić zażalenie
Dnia 24 lipca 2014 r. E. S. (dalej jako skarżąca) wniosła skargę na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ruda Śląska z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...].
Jednocześnie ze skargą, na odrębnym piśmie, skarżąca złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji, uzasadniając go naruszeniem przez organy zarówno I jak i II instancji kodeksu postępowania administracyjnego, a także brakiem staranności przy wydaniu decyzji I instancji. Ponadto zarzuciła zlekceważenie przez organ wniesionych przez siebie uwag oraz nadużycia.
Postanowieniem z dnia 12 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Gliwicach, sygn. akt II SA/Gl 1033/14, oddalił wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Sąd stwierdził, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd może nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, a to oznacza, że na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione zostały przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności. Niewskazanie we wniosku okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez sąd.
Sąd I instancji zwrócił uwagę, że wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji dotyczy decyzji organu I instancji, natomiast przedmiotem zaskarżenia przed tut. Sądem jest decyzja organu drugiej instancji - Wojewody Śląskiego. Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej P.p.s.a.) wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji nie jest dopuszczalne, przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do zaskarżonego aktu. Złożony wniosek Sąd potraktował jako odnoszący się do decyzji organu drugiej instancji.
Sąd I uznał, że w rozpatrywanej sprawie skarżąca nie wskazała okoliczności, których wystąpienie przemawiałoby za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji. Nie przybliżyła bowiem żadnej przesłanki, o której mowa w przywołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 P.p.s.a., tzn. nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowałoby skutek w postaci groźby wyrządzenia znacznej szkody lub, że powstałe skutki byłyby trudne do odwrócenia. Zdaniem Sądu, wskazane przez nią przesłanki, tzn. naruszenie przez organy kodeksu postępowania administracyjnego, brak staranności przy wydaniu decyzji oraz zlekceważenie przez organ wniesionych przez skarżącą uwag oraz nadużycia, odnosiły się bowiem do oceny prawidłowości wydania zaskarżonej decyzji, co jednak będzie przedmiotem kontroli przed tut. Sądem.
Sąd podkreślił, że celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji jest ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi, a nie ocena legalności decyzji. W związku z tym rozstrzygnięcie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji nie jest uzależnione od zasadności samej skargi. Rozpoznanie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji abstrahuje bowiem od ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy sądowoadministracyjnej.