Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. C. na zarządzenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1880/14 o pozostawieniu wniosku D. C. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi J. A. na uchwałę Rady Gminy i Miasta Wyszogród z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie
Sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1880/14, pozostawił bez rozpoznania wniosek D. C. z dnia [...] września 2015 r. o dopuszczenie jej w charakterze uczestnika postępowania do udziału w postępowaniu sądowym ze skargi J. A. na uchwałę Rady Gminy i Miasta Wyszogród z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W uzasadnieniu zarządzenia Sędzia wskazał, że wniosek o dopuszczenie do udziału w ww. sprawie nie został podpisany a także nie zawierał odpisów dla pozostałych stron postępowania tj. skarżącej J. A. i organu Rady Gminy i Miasta Wyszogród. Zatem przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych pism procesowych określonych w art. 46 § 1 oraz art. 47 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.). Tym samym należało wezwać wnioskodawczynię o uzupełnienie jego braków poprzez podpisanie wniosku w gmachu Sądu lub nadesłanie do Sądu egzemplarza wniosku własnoręcznie przez nią podpisanego, a także do złożenia dwóch odpisów tego wniosku w celu doręczenia ich stronom postępowania, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu bez rozpoznania (art. 49 § 1 P.p.s.a.). Zarządzenie tej treści zostało wydane w dniu 16 grudnia 2015 r. zaś wezwanie odpowiadające zarządzeniu przesłano wnioskodawczyni w dniu [...] grudnia 2015 r. Wezwanie to odebrał w imieniu wnioskodawczyni domownik A. C. w dniu [...] grudnia 2015 r. Wobec bezskutecznego upływu terminu na uzupełnienie wskazanych braków formalnych w dniu [...] stycznia 2016 r. Sędzia w dniu 14 stycznia 2016 r. na podstawie art. 49 § 2 P.p.s.a. zarządził o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania.
Zażalenie na powyższe zarządzenie w dniu [...] stycznia 2016 r. wniosła D. C. zaskarżając je w całości. Zarzuciła mu naruszenie art. 49 § 1 i § 2 P.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie i pozostawienie jej wniosku bez rozpoznania. Wskazała także na naruszenie art. 2 i 25 Konstytucji tj. naruszenie zasady demokratycznego państwa prawa oraz prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Na podstawie art. 198 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 185 § 1 P.p.s.a. wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia w całości.
W uzasadnieniu wskazała, że jej zdaniem Sąd błędnie przyjął, że jej pismu nie można nadać prawidłowego biegu. Stwierdziła, że jej wniosek został podpisany. W zakresie brakujących dwóch odpisów wniosku uznała, że brak ten nie ma charakteru braku uniemożliwiającego nadanie jej pismu prawidłowego biegu i jego rozpoznanie. W jej ocenie skoro formalnie nie została dopuszczona do udziału w sprawie to nie ma powodu, dla którego inne strony miałyby otrzymywać odpis złożonego wniosku. Wskazała, że Sąd mógł samodzielnie wykonać kopie złożonego przez nią pisma, a tym samym sporządzić odpisy. Takie działanie, jej zdaniem, uzasadnia ekonomia procesowa. Sąd powinien wziąć pod uwagę także okoliczność, że została ona wezwana do uzupełnienia wniosku po upływie ponad trzech miesięcy od jego złożenia i może nie posiadać kopii złożonego wniosku.