Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA B. Gorczycka-Muszyńska (spr.), Sędziowie NSA, Protokolant, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2004 r., sygn. akt VI SA/Wa 776/04 o odrzuceniu skargi od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2004 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania w sprawie II SA 2657/01 zakończonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 lipca 2002 r. p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie
A. S. pismem z dnia 28 kwietnia 2004 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wznowienie postępowania w sprawie II SA 2657/01, zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 lipca 2002 r.
Pismem z dnia 21 czerwca 2004 r., odebranym przez skarżącego w dniu 28 czerwca 2004 r., Sąd wezwał A. S. do poinformowania, od kiedy znane mu są fakty, które podaje jako podstawę wznowienia postępowania.
Pismami z dnia 30 czerwca i 1 lipca 2004 r., skarżący powiadomił, iż informacje, które zawarł w skardze, wcześniej nie zostały rozpatrzone przez Sąd.
Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2004 r., sygn. akt VI SA/Wa 776/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. S. o wznowienie postępowania. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że okoliczności przytaczane przez skarżącego, powoływał on wielokrotnie w różnych pismach w sprawie, której wznowienia się domaga (II SA 2657/01). Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o przysługującej skardze kasacyjnej i sposobie jej wniesienia doręczono skarżącemu w dniu 16 sierpnia 2004 r.
W dniu 26 sierpnia 2004 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł samodzielnie sporządzone "odwołanie od postanowienia z 9 sierpnia 2004 r." Odwołanie to zostało potraktowane przez Sąd jako skarga kasacyjna i postanowieniem z dnia 14 października 2004 r. odrzucone z powodu sporządzenia przez osobę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym. Odpis postanowienia z pouczeniem o środku odwoławczym i terminie do jego wniesienia doręczono skarżącemu w dniu 26 października 2004 r.
W dniu 27 października 2004 r. (data stempla pocztowego) A. S. wniósł zażalenie, w którym twierdzi, iż nie był prawidłowo pouczony o konieczności sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata, a także o możliwości ubiegania się o prawo pomocy w postaci ustanowienia adwokata z urzędu. Skarżący podnosi, że nie rozpoznanie sprawy z powodu nie sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata jest dla niego krzywdzące. W zażaleniu tym wniósł o ustanowienie adwokata w sprawie.
Sygn. akt II OZ 148/05
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia sformalizowanym, a w związku z tym podlega szczególnym zasadom, które obejmują między innymi obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego, a w określonych sprawach przez doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, zgodnie z art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270). Podobne ograniczenie, co do osób uprawnionych do sporządzenia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej wynika z art. 194 § 4 p.p.s.a.. Niezachowanie wymogu sporządzenia tych pism przez adwokata lub radcę prawnego, powoduje ich odrzucenie jako niedopuszczalnych.
Obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej oraz zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika ma na celu ochronę skarżącego i jego praw, przez zapewnienie właściwej treści i kształtu tych pism.