Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi A. Z. na przewlekłe prowadzenie przez Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie postępowania w rozpoznaniu wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Bartoszycach
Sentencja

Dnia 3 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Ol 95/12 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi A. Z. na przewlekłe prowadzenie przez Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie postępowania w rozpoznaniu wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. o stwierdzenie nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Bartoszycach z dnia [...] lutego 2012 r. postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Ol 95/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej WSA) w Olsztynie odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu postanowienia sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Referendarz sądowy WSA w Olsztynie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy. Podano, że pomimo wskazań, zawartych w postanowieniach sądów wydanych w niniejszej sprawie, skarżący składając kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy powtórzył jedynie argumentację, jaką zawarł we wcześniejszych wnioskach. Nie odniósł się natomiast w żaden sposób do stanowiska zarówno WSA w Olsztynie, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, co do nieujawnienia przez niego pełnych danych na temat jego rzeczywistej sytuacji finansowej i majątkowej w zakresie wskazanym przez te sądy. Nie dysponując pełną wiedzą na temat źródeł utrzymania skarżącego oraz jego sytuacji majątkowej nie można stwierdzić bowiem, że składając kolejny wniosek wykazał, że jego sytuacja materialna uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy, czy to w zakresie całkowitym, czy też w zakresie częściowym.

Sprzeciw od ww. postanowienia wniósł A. Z. zarzucając mu naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., dalej Ppsa).

Sąd I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie postanowieniem z dnia 28 marca 2013 r. WSA w Olsztynie, po rozpoznaniu - na skutek sprzeciwu - wniosku z dnia 24 stycznia 2013 r., odmówił już zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych, a następnie Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 10 maja 2013 r., sygn. akt II OZ 348/13, oddalił jego zażalenie na przedmiotowe postanowienie. Dalej podnosi, że skarżący wniósł następnie kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy - z dnia 28 czerwca 2013 r. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Po jego rozpoznaniu - na skutek sprzeciwu - WSA w Olsztynie, postanowieniem z dnia 21 października 2013 r., odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt II OZ 1118/13, Naczelny Sąd Administracyjny, oddalił zażalenie skarżącego na przedmiotowe postanowienie. W uzasadnieniu stwierdził m. in., iż uzupełniane przez skarżącego oświadczenia i dokumenty nie obrazują w pełni jego sytuacji majątkowej. W szczególności wskazał, że z przedłożonych dokumentów mających uzupełnić wniosek skarżącego usunięta została większość danych mogących stanowić informację o jego rzeczywistej sytuacji majątkowej (m.in. wartość nieruchomości, przeznaczenie działek). To z kolei budziło wątpliwości co do intencji skarżącego i nie pozwala na przyznanie wiary jego twierdzeniom.

Wskazując na powyższe sąd I instancji podkreślił, że ponowny wniosek skarżącego mógłby być rozpatrzony pozytywnie, gdyby zmieniła się sytuacja majątkowa i osobista wnioskodawcy. Tymczasem skarżący zmienił jedynie zakres swojego wniosku, w stosunku do poprzedniego wniosku modyfikując go jedynie co do zakresu wnioskowanej pomocy prawnej, jednakże poza tym nie zaszły żadne nowe okoliczności uzasadniające odmienną ocenę możliwości finansowych i majątkowych strony. Wnioskodawca nadal nie przedstawił w sposób klarowny i wyczerpujący swojej sytuacji majątkowej. W dalszym ciągu natomiast powtarza te same formuły.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego