Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.D. i B.D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2 grudnia 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1002/15 odrzucające skargę Z.D. i B.D. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lutego 2015 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 2 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Z.D. i B.D. (dalej jako "skarżący") na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] lutego 2015 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału VII z 14 maja 2015 r. skarżący zostali wezwani do solidarnego uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 200 zł, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. W terminie do uiszczenia wpisu sądowego skarżący złożyli wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 23 września 2015 r. odmówił przyznania skarżącym prawa pomocy, a następnie postanowieniem z 30 października 2015 r., sygn. akt II OZ 1028/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżących na postanowienie z 23 września 2015 r.
Zarządzeniem z 16 listopada 2015 r. skarżący zostali wezwani do wykonania prawomocnego zarządzenia z 14 maja 2015 r. i uiszczenie wpisu od skargi.
Pismem z 23 listopada 2015 r. skarżący cofnęli skargę.
Odrzucając skargę Sąd I instancji wskazał, że skarżący, pomimo wezwania, nie uiścili wpisu sądowego od skargi.
Skarżący złożyli zażalenie na powyższe postanowienie, wskazując, że wobec cofnięcia skargi postępowanie powinno zostać umorzone.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 220 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem art. 220 § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że skarżący, pomimo wezwania, nie uiścili wpisu sądowego od skargi. Okoliczności tej skarżący nie kwestionują. Brak uiszczenia wpisu sądowego od skargi skutkuje jej odrzuceniem. Bez znaczenia jest przy tym, że skarżący cofnęli skargę przed jej odrzuceniem. W postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje ograniczona zasada dyspozycyjności, z której wynika, że skarżący na każdym etapie postępowania mogą cofnąć skargę, co skutkuje umorzeniem postępowania, o ile wojewódzki sąd administracyjny nie stwierdzi, że umorzenie postępowania zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności (art. 60 p.p.s.a.). Cofnięcie skargi może nastąpić oczywiście w ściśle określonych granicach, które z jednej strony wyznacza skuteczne wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego, a z drugiej jego zakończenie orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie. Przez skuteczne wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego należy w tym przypadku rozumieć skuteczne wniesienie skargi, a więc skargi dopuszczalnej, pozbawionej braków formalnych i należycie opłaconej. Zarówno dopuszczalność skargi, jak i spełnienie warunków formalnych i fiskalnych jej wniesienia, podlegają ocenie już na wstępnym etapie, a stwierdzenie, że chociaż jeden z tych warunków nie został spełniony skutkuje odrzuceniem skargi. Natomiast spełnienie powyższych warunków pozwala na nadanie skardze biegu i tylko tego rodzaju skutecznie wniesiona skarga może zostać cofnięta. Jedynie na marginesie warto zauważyć, że dla skarżących zarówno odrzucenie skargi, jak i umorzenie postępowania sądowoadoministracyjnego wywołuje tożsame skutki - w obu bowiem przypadkach postępowanie zostaje zakończone rozstrzygnięciem o charakterze procesowym, bez rozstrzygania sprawy co do jej istoty.
Z tych względów i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 ustawy p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.