Dnia 3 marca 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 listopada 2009 roku sygn. akt III SA/Łd 621/08 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi K.S. na zarządzenie zastępcze Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2008 roku znak:[...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 18 listopada 2009 r. oddalił wniosek K.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K.S. na zarządzenie zastępcze Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2008 r. znak [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem procesowym z dnia 22 grudnia 2008 r. skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 18 lutego 2009 r. referendarz sądowy, po rozpoznaniu wniosku K.S., przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata i oddalił wniosek w pozostałym zakresie.
Wyrokiem z dnia 29 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę. W dniu 8 lipca 2009 r. wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącego złożyła w sadzie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od niniejszego wyroku. W związku z odmową sporządzenia przez ustanowionego z urzędu pełnomocnika skargi kasacyjnej, skarżący samodzielnie sporządził i wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 maja 2009 r.
Postanowieniem z dnia 3 września 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez K.S.
Pismem procesowym z dnia 14 września 2009 r. skarżący złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Uzasadniając wniosek, skarżący powtórzył argumenty przedstawione we wniosku składanym uprzednio w niniejszej sprawie.
Oddalając wniosek Sąd I instancji stwierdził, że obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych. Przedmiotem skargi w niniejszym postępowaniu jest wygaśnięcie mandatu radnego.
Sąd I instancji wskazał nadto, że nie budzi bowiem wątpliwości, iż postanowienie referendarza sądowego z dnia 18 lutego 2009 r. stanowiło podstawę do zwrócenia się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi o wyznaczenie profesjonalnego pełnomocnika (adwokata) dla skarżącego. Pismem z dnia 24 lutego 2009 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Łodzi jako pełnomocnika delegowała adwokata, któremu skarżący udzielił pełnomocnictwa. Wyznaczenie adwokata z urzędu przez korporację prawniczą oraz podjęcie przez niego czynności w sprawie stanowiło wykonanie wydanego w danej sprawie postanowienia referendarza sądowego z dnia 18 lutego 2009 r. w części dotyczącej przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu. Pełnomocnik strony reprezentował ją w trakcie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi, składał wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz przygotował i następnie przedłożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Oznacza to, iż w powyższej sytuacji strona nie może skutecznie domagać się wyznaczenia kolejnego pełnomocnika z urzędu, bowiem przyznane jej prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane. W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest przepisu, który uprawniałby stronę do żądania wyznaczenia kolejnego adwokata (radcy prawnego) w sytuacji, gdy dotychczas wyznaczony adwokat (radca prawny) nie spełnił jej oczekiwań (w ocenie strony nie działał zgodnie z jej interesem).