Zażalenie na postanowienie WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy Dobrcz nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia do realizacji planu odnowy miejscowości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Gminy Dobrcz na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. akt II SO/Bd 16/10 o wymierzeniu organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi w sprawie ze skargi M.B. na uchwałę Rady Gminy Dobrcz z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia do realizacji planu odnowy miejscowości postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wymierzył, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", Radzie Gminy Dobrcz grzywnę w wysokości 500 zł za nieprzekazanie w terminie skargi M.B. wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na tę skargę. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż pismem z dnia 5.04.2010 r. skarżąca wniosła o wymierzenie Radzie Gminy za nieprzekazanie jej skargi, wniesionej pismem z dnia 1.02.2010 r.). W odpowiedzi na ten wniosek Rada zażądała oddalenia żądania strony, bowiem uchwałą z dnia 2.02.2010 r. w całości uwzględniono wniosek M.B. z dnia 3.12.2009 r. i w związku z tym nie było potrzeby przesyłania skargi do Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, wymierzając organowi grzywnę, wskazał, że skarga strony przekazana została przez organ Sądowi w dniu 29.04.2010 r., a zatem z uchybieniem trzydziestodniowego terminu wynikającego z art. 54 § 2 P.p.s.a. Sąd zauważył przy tym, że grzywna z art. 55 § 1 powołanej ustawy ma charakter dyscyplinująco - restrykcyjny, co oznacza, że może ona zostać wymierzona również w sytuacji, gdy obowiązek wskazany w art. 54 § 2 zostanie przez organ wykonany, jednakże z uchybieniem ustawowego terminu. Sąd podkreślił też, że organ bezwzględnie zobligowany był do przekazania w terminie trzydziesty dni skargi M.B., bowiem to do Sądu należy ocena zasadności wniesionego środka zaskarżenia.

Zażalenie na to postanowienie wniosła Rada Gminy Dobrcz, domagając się jego uchylenia i zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu organ wskazał, iż w przedmiotowej sprawie, postanowieniem z dnia 6.07.2010 r., nałożono na niego pierwotnie grzywnę w wysokości 3102,96 zł, jednak orzeczenie to zostało uchylone przez Naczelny Sąd Administracyjny na skutek błędnych ustaleń Sądu I instancji. Zdaniem Rady okoliczność ta wskazuje, że nawet Sąd pogubił się już w licznych pismach, skargach i wnioskach z jakimi występuje skarżąca. Ilość spraw, jakie inicjuje strona, powoduje, że w Urzędzie Gminy w Dobrczu, jako w jednostce o nielicznym personelu, powstają omyłki związane z załatwianiem tych spraw. Ponadto organ powołał się na pogląd wyrażony w orzecznictwie, iż spełnienie obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 P.p.s.a. przed wydaniem orzeczenia w kwestii rozpoznania wniosku o nałożenie grzywny uniemożliwia zastosowanie tej sankcji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: wniesione w sprawie zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, zobowiązany jest do jej przekazania sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Art. 55 § 1 P.p.s.a. stanowi z kolei, iż w razie nie zastosowania się do powyższego obowiązku, Sąd może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwym jest, iż Rada Gminy Dobrcz nie przekazała w ustawowym terminie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy skargi M.B. na uchwałę tej Rady z dnia [...].11.2009 r. Okoliczność ta potwierdzona została także przez organ, który jednakże podniósł, iż opóźnienie nastąpiło nie z jego winy, ale wynikało z faktu, że skarżąca inicjuje liczne postępowania, kierując swoje wnioski do różnych organów administracji, które przekazują je do Rady jako do organu właściwego, a nieliczna obsada Urzędu Gminy powoduje powstawanie omyłek. Ponadto zdaniem Rady w sprawie nie zachodziła potrzeba przekazania skargi strony, bowiem jej wniosek został w całości uwzględniony w uchwale z dnia 2.02.2010 r. Zauważyć jednak trzeba, iż okoliczność ta nie miała wpływu na ocenę zaniechania organu. Podkreślić należy, iż Rada Gminy Dobrcz zobowiązana był do przekazania skarg strony do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, wraz z aktami sprawy i odpowiedziami na skargi w terminie trzydziestu dni od dnia ich wniesienia. W przedmiotowej sprawie skarga M.B. złożona została w dniu 1.02.2010 r. i niezależnie od faktu wydania uchwały uwzględniającej wniosek skarżącej, organ zobligowany był do przesłania Sądowi wniesionego środka zaskarżenia, co wynika wprost z art. 54 § 2 P.p.s.a., bowiem tylko Sąd jest właściwy do dokonania oceny zasadności skargi. Niedopełnienie tego obowiązku i przekazanie sprawy opóźnieniem obciąża organ. Nadto podkreślić należy, iż sam fakt wymierzenia grzywny został uznany za zgodny z przepisami przez Naczelny Sąd Administracyjny, który orzekł w sprawie - postanowienie z 28 października 2010 r. sygn. akt II OZ 1066/10 - a jedynie Sąd ten stwierdził, że błędnie ustalenia mogły mieć wpływ na jej wysokość.

W tej sytuacji zasadnym było uznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, iż Rada Gminy Dobrcz uchybiła ustawowemu terminowi wynikającemu z art. 54 § 2 P.p.s.a., zaś postanowienie o wymierzeniu organowi z tego tytułu grzywny w wysokości orzeczonej przez Sąd odpowiada prawu.

Wskazać też należy, iż wykonanie obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 P.p.s.a. z uchybieniem terminu, ale przed rozpoznaniem wniosku o wymierzenie grzywny, nie wyłącza możliwości zastosowania sankcji przewidzianej w art. 55 § 1 P.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.

Strona 1/1