Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 października 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 538/15 uchylające postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 września 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 538/15 o odrzuceniu skargi i odmawiające przywrócenia terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi R. M. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie.
W dniu 17 kwietnia 2015 r. R. M. wniósł skargę na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.
Postanowieniem z dnia 9 września 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 538/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł o odrzuceniu skargi. Sąd przyjął, że doręczenie skarżącemu decyzji z zastosowaniem konstrukcji fikcji prawnej doręczenia na podstawie art. 44 § 1 - 5 K.p.a. było prawidłowe, a skutek doręczenia skarżącemu decyzji miał miejsce w dniu 30 stycznia 2015 r. Wobec powyższego, termin na wniesienie skargi do sądu zakończył swój bieg w dniu 2 marca 2015 r. Zatem skarga z dnia 17 kwietnia 2015 r. została złożona z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm., dalej jako "P.p.s.a."), przy czym skarżący nie składał wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 29 września 2015 r. skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, zarzucając między innymi naruszenie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. poprzez jego nieuzasadnione i przedwczesne zastosowanie w sytuacji, gdy skarżący wniósł w dniu 18 maja 2015 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając swój wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący podniósł, że w dniu 23 grudnia 2014 r. złamał nogę, co - w jego ocenie - było następstwem wyeksmitowania z zajmowanego lokalu bez przeniesienia do innego lokalu tymczasowego i przebywania przez 24 godziny na powietrzu. Skarżący wyjaśnił, że nie mógł osobiście odebrać przesyłki, jak również za pośrednictwem upoważnionej osoby, bowiem przepisy pocztowe nie przewidują takiej możliwości, a ponadto nowy właściciel lokalu, z którego został on eksmitowany nie zawiadomił go o nadejściu przesyłki. Skarżący wyjaśnił, że po powzięciu wiadomości o nadejściu i zwrocie przesyłki pocztowej oraz ustaleniu od kogo pochodziła niezwłocznie w dniu 16 kwietnia 2015 r. odebrał przesyłkę z Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Wojewódzkiego, jednakże nikt go nie poinformował, że odebrał przesyłkę po terminie. W związku z tym uznał, że od dnia 16 kwietnia 2015 r. biegnie termin 30 dniowy do wniesienia skargi do sądu.
Postanowieniem z dnia 21 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił, na podstawie art. 195 § 2 P.p.s.a., postanowienie tego Sądu z dnia 9 września 2015 r. o odrzuceniu skargi R. M. oraz, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia skargi na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] stycznia 2015 r.
W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd stwierdził w pierwszej kolejności, że uchylenie zaskarżonego postanowienia przez sąd pierwszej instancji jest możliwe tylko wtedy, gdy zażalenie jest oczywiście uzasadnione. W ocenie Sądu, wniesione zażalenie ma taki charakter, bowiem postanowieniem z dnia 9 września 2015 r. odrzucono skargę R. M., w sytuacji gdy skarżący wcześniej, w piśmie z dnia 18 maja 2015 r., zawierającym ustosunkowanie się do odpowiedzi na skargę, zawarł takie sformułowania, które powinny być zinterpretowane jako złożenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Wobec tego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi jest oczywiście uzasadnione.