Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 1434/10 o wezwaniu do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi A. S. działającej w imieniu własnym i jako przedstawiciel ustawowy małoletniej O. S. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] października 2010 r., znak [...] w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno-technicznej polegającej na zarejestrowaniu zameldowania postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 18 listopada 2010 r. A. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] października 2010 r., znak [...].
Zarządzeniem z dnia 27 grudnia 2010 r. Przewodniczący Wydziału III na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., w zw. z § 2 ust. 3 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) wezwał pełnomocnika A. S. do uiszczenia wpisu sądowego od złożonej przez nią skargi w wysokości 100 zł, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu tego zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi.
Na powyższe zarządzenie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyła A. S. wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że powodem złożenia zażalenia jest trudna sytuacja materialna zarówno jej jak i rodziny, a zakwestionowana decyzja organu jest dla niej bardzo krzywdząca.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako bezzasadne podlega oddaleniu.
Przepis art. 220 § 1 p.p.s.a. stanowi, iż Sąd nie podejmie żadnych czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Wyjątki od tej zasady wynikają z przepisów dotyczących kwestii zwolnienia od kosztów sądowych z mocy ustawy lub postanowienia sądu zwalniającego stronę z tego obowiązku. Stosowna opłata sądowa winna zostać uiszczona przy wniesieniu pisma do sądu. W przypadku złożenia pisma bez wniesienia należnej opłaty Przewodniczący wzywa wnoszącego pismo do jej uiszczenia w terminie siedmiu dni pod rygorem wskazanym w ustawie. Wysokość opłat uregulowana jest w treści rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W niniejszej sprawie Przewodniczący III Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie prawidłowo wezwał skarżącą do uiszczenia opłaty od skargi w wysokości 100 zł, albowiem powyższe znajduje umocowanie w treści art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. w zw. z § 2 ust. 3 pkt 7 wyżej wskazanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.
Ponadto zwrócić należy uwagę, że w zażaleniu zakwestionowanemu zarządzeniu nie zarzucono naruszenia prawa mającego wpływ na zasadność samego wezwania czy wysokość opłaty, a tylko taka przesłanka w przypadku jej zaistnienia mogłaby spowodować uchylenie zaskarżonego zarządzenia. Argumentacja, że strona nie posiada środków finansowych na pokrycie wymaganego wpisu nie zasługuje na uwzględnienie, jeżeli chodzi o zażalenie na zarządzenie w tym przedmiocie. Jeżeli sytuacja finansowa skarżącej nie pozwala jej na poniesienie kosztów postępowania w całości bądź w części winna złożyć stosowny wniosek o przyznanie prawa pomocy zakresie zwolnienia od kosztów.
Na prawidłowość wezwania do uiszczenia wpisu sądowego nie ma również wpływu kwestia ewentualnej zasadności wniesionej do sądu administracyjnego skargi, czy subiektywne poczucie pokrzywdzenia strony przez zaskarżoną decyzję.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.