Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. S. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 817/12 o wezwaniu do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia orzeczenia w sprawie ze skargi I. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 817/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę I. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania.
Skarżąca reprezentowana przez adwokata B. K. wnioskiem z dnia 7 grudnia 2012 r. wystąpiła do Sądu o doręczenie wraz z uzasadnieniem wyroku w sprawie z dnia 5 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 817/12 (k. 65).
Następnie Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2012 r., II SA/Sz 817/12 wezwał skarżącą do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wniosku o uzasadnienie wyroku w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem egzekucyjnego jej ściągnięcia (k. 66-68).
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł pełnomocnik skarżącej, podnosząc że błędnie został zastosowany art. 234 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a) do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z 5 grudnia 2012 r., bo skarżąca wnosiła o doręczenie wyroku z dnia 5 listopada 2012 r. wraz z uzasadnieniem (k. 69).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Opłatami sądowymi są natomiast, zgodnie z treścią art. 212 § 1 p.p.s.a., wpis i opłata kancelaryjna.
W myśl art. 234 § 2 p.p.s.a. opłatę kancelaryjną pobiera się między innymi za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia. Opłatę tę pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący obowiązany jest zarządzić jej ściągnięcie od strony, która złożyła wniosek.
Natomiast zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192) opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.
Należy podkreślić, że odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręcza się bez względu na to, czy strona uiściła opłatę kancelaryjną. W art. 234 § 2 p.p.s.a. wprowadzono odstępstwo od zasady niepodejmowania przez sąd żadnych działań przed uiszczeniem należnej opłaty (art. 220 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a.), zakazując stosowania wobec stron, które nie uiściły opłaty, konsekwencji w postaci pozostawienia wniosku bez rozpoznania (art. 220 § 1 zdanie trzecie).
Pełnomocnik skarżącej pismem z dnia 7 grudnia 2012 r. wniósł o doręczenie wyroku, jak omyłkowo podał z "5 listopada" 2012 r., wraz z uzasadnieniem w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 817/12 (k. 65). Wskazania wymaga fakt, że w sprawie o sygnaturze wyartykułowanej we wniosku, pełnomocnik był obecny na ogłoszeniu wyroku w dniu 5 grudnia 2012 r. Nawet gdyby wyrok z dnia 5 listopada 2012 r. zapadł w niniejszej sprawie (co w rzeczywistości nie miało miejsca), to pełnomocnik wnosząc o jego doręczenie wraz z uzasadnieniem w dniu 7 grudnia 2012 r., nie dochowałby ustawowego terminu do złożenia wniosku (art. 141 § 2 p.p.s.a.). W tym stanie rzeczy skarżąca zasadnie została wezwana do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 zł. Zaznaczenia wymaga, że pełnomocnik skarżącej wywiódł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 5 grudnia 2012 r., który jak sam omyłkowo wskazał w zażaleniu z 13 grudnia 2012 r., został mu "błędnie doręczony" (k. 69). W sprawie II SA/Sz 817/12 nie zapadł bowiem wyrok dnia 5 listopada 2012 r., a wyrok w tej sprawie zapadł dnia 5 grudnia 2012 r. i tego dnia został ogłoszony w obecności pełnomocnika skarżącej (k. 61-63).
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny - na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji postanowienia.