Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1336/16 o odrzuceniu skargi kasacyjnej J.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 grudnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 1336/16 oddalającego skargę J.B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 26 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną J.B. (dalej jako "skarżący") od wyroku z 23 grudnia 2016 r. oddalającego skargę skarżącego na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] marca 2016 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wezwaniem z 4 maja 2017 r. wezwano skarżącego, reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej, przez złożenie trzech odpisów skargi kasacyjnej oraz nadesłanie pełnomocnictwa do reprezentowania skarżącego przed sądami administracyjnymi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 9 maja 2017 r. Natomiast wezwaniem z 9 maja 2017 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 16 maja 2017 r.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi skarżący nadesłał jedynie trzy odpisy skargi. Następnie, w dniu 18 maja 2017 r. odpowiadając na wezwanie do uiszczenia wpisu z 9 maja 2017 r., skarżący nadesłał potwierdzenie uiszczenia wpisu oraz pełnomocnictwo.
Odrzucając skargę kasacyjną Sąd I instancji wskazał, że siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął 16 maja 2017 r. We wskazanym terminie skarżący nadesłał jedynie odpisy skargi, natomiast nie nadesłał pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo zostało przesłane dopiero 18 maja 2017 r., a więc z uchybieniem terminu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący wskazując, że odpowiadając na wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi jego pełnomocnik pomyłkowo nie włożył do koperty dokumentu pełnomocnictwa. Skarżący wskazał, że rygorystyczna wykładnia przepisów w tym zakresie może stanowić ograniczenie prawa do sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 178 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej jako "p.p.s.a."), wojewódzki sąd administracyjny odrzuci skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Natomiast stosowanie do art. 176 § 2, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy.
W niniejszej sprawie uchybienie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej w postaci nadesłania dokumentu pełnomocnictwa nie jest kwestionowane przez skarżącego i jego pełnomocnika. Natomiast skarżący stoi na stanowisku, że brak ten nie uniemożliwiał nadania skardze kasacyjnej dalszego biegu, a przyjęta przez Sąd I instancji interpretacja przepisów dotycząca braków formalnych skargi może stanowić ograniczenie prawa do sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska skarżącego. Nie ulega wątpliwości, że pełnomocnik skarżącego, pomimo prawidłowego wezwania i upływu zakreślonego terminu, nie nadesłał wymaganego pełnomocnictwa (jak sam wskazuje omyłkowo), co skutkowało odrzuceniem skargi kasacyjnej, ponieważ uzupełnienie braków formalnych po terminie jest równoznaczne w skutkach procesowych z ich nieuzupełnieniem. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska, zgodnie z którym podstawą odrzucenia skargi lub skargi kasacyjnej może być tylko nieuzupełnienie braków, które nie pozwalają na nadanie skardze (skardze kasacyjnej) dalszego biegu. Kwestia ta była przedmiotem uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2013 r. I OPS 13/13, która odnosiła się wprawdzie do nieuzupełnienia braków w postaci odpisów skargi, ale jej rozważania koncentrowały się wokół kwestii niemożności nadania skardze dalszego biegu i wpływu brzmienia art. 49 § 1 p.p.s.a. na możliwość odrzucenia skargi (a odpowiednio także skargi kasacyjnej). Uchwała ta rozstrzygała powstałe wcześniej rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, których przykładem są między innymi powołane w zażaleniu przez skarżącego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wydane przed datą podjęcia uchwały z 18 grudnia 2013 r.