Nie można zgodzić się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez stronę skarżącą, iż usprawiedliwieniem nieterminowego przekazania skargi może być okoliczność, że sprawa z wniosku A. B., D. B., S. M. i E. M. o nakazanie właścicielom działki nr [...] położonej w Siedlcach przywrócenia poprzedniego sposobu jej zagospodarowania jest sprawą o skomplikowanym charakterze.
Organ odpowiada za terminowe dokonanie czynności, o jakiej mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. i nie można skutecznie podnosić braku winy w niedokonaniu czynności z tego tylko powodu, że sprawa była skomplikowana.
Podkreślić należy, iż w niniejszej sprawie nie podlegają ocenie Sądu kwestie dotyczące bezczynności organu, a więc m.in. kwestia, czy organ był bezczynny w sprawie z wniosku A. B. i D. B. o przywrócenie sposobu zagospodarowania działki nr [...] położonej w miejscowości Siedlec. Przedmiotem niniejszego postępowania jest wyłącznie kwestia objęta unormowaniem zawartym w art. 54 § 2 p.p.s.a. To zaś oznacza, że w niniejszej sprawie Sąd ocenia, czy organ administracji publicznej dokonał czynności, do której jest zobowiązany z mocy powyższego przepisu, a więc czy przekazał Sądowi skargę A. B. i D. B. na bezczynność organu wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.
Jak zasadnie podniósł Sąd pierwszej instancji, Burmistrz Miasta i Gminy K. do dnia wydania zaskarżonego postanowienia nie wykonał powyższego obowiązku.
Powyższe uzasadnia wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 54 § 2 p.p.s.a.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wysokość wymierzonej grzywny nie odpowiada jednak stopniu przewinienia organu. Nie bez znaczenia w tej sprawie są okoliczności związane z tą sprawą, m.in. kierowanie kolejnych pism do organu dotyczące sprawy o przywrócenie sposobu zagospodarowania działki nr [...], co może wpływać na jakość i terminowość działań organu. Należy mieć także na uwadze okoliczności związane z wyborami samorządowymi, które choć nie zwalniają organu od terminowego działania, to jednak wpływają na ocenę wysokości grzywny.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wysokość wymierzonej przez Sąd pierwszej instancji grzywny pozostaje w dysproporcji do okoliczności w jakich doszło do jej wymierzenia. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego kwota 1000 zł racjonalnie odzwierciedla stopień zaniedbania organu.
Odnosząc się natomiast do zawartego w odpowiedzi zażaleniu wniosku o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, stwierdzić należy, iż nie może on być uwzględniony przez Naczelny Sąd Administracyjny, albowiem przepisy art. 203 i 204 p.p.s.a., które regulują kwestie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, nie mają zastosowania do postępowania toczącego się na skutek wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji. Koszty te powinny być więc również zasądzone w orzeczeniu kończącym postępowanie.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 188 w związku z art. 197 § 1 i 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.