Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1443/19 o odrzuceniu skargi B. D. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 17 września 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1443/19 odrzucił skargę B. D. (dalej powoływanego jako skarżący) na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2019 r., znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia, a także zwrócił uiszczony od niej wpis sądowy.

Motywując postanowienie odrzucające skargę Sąd wskazał, że zarządzeniami Przewodniczącej Wydziału z dnia 3 lipca 2019 r. wezwano pełnomocnika skarżącego będącego radcą prawnym do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, wskazania numeru PESEL skarżącego, podpisania skargi oraz złożenia pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwań pod rygorem odrzucenia skargi.

W zakreślonym terminie pełnomocnik uiścił wpis sądowy od skargi oraz wskazał numer PESEL skarżącego, a także dołączył własnoręcznie podpisany odpis skargi oraz uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa podpisanego przez skarżącego "do prowadzenia we wszystkich instancjach postępowania dot. skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego." Pełnomocnictwo to obejmowało upoważnienie do: "1. wszystkich łączących się ze sprawą czynności pozaprocesowych; 2. wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych, nie wyłączając powództwa wzajemnego, skargi kasacyjnej, skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego ich wniesieniem; 3. wszelkich czynności podejmowanych w celu zabezpieczenia i egzekucji; 4. udzielenia substytucji; 5. zawarcia ugody, zrzeczenia się roszczenia albo uznania roszczenia; 6. odbioru świadczenia od strony przeciwnej; 7. odbioru kosztów procesu od strony przeciwnej; 8. wskazania rachunku bankowego, na który należy przekazać świadczenie pieniężne; 9. odbioru wszelkiej korespondencji w sprawie; 10. występowania przed organami administracji rządowej i samorządowej wszystkich szczebli".

Sąd uznał, że pomimo prawidłowego doręczenia wezwania do uzupełnienia braku skargi w wyznaczonym terminie, z jednoczesnym pouczeniem o konsekwencjach prawnych niedokonania tej czynności, brak ten nie został uzupełniony. Stwierdził bowiem, że nadesłane pełnomocnictwo nie dotyczyło reprezentowania skarżącego w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym w rozpoznawanej sprawie, a zatem nie spełniało wymogu pełnomocnictwa ogólnego, o jakim mowa w art. 37 § 1 w związku z art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm., obecnie Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.; dalej zwanej P.p.s.a.), który wymaga, aby pełnomocnictwo ogólne dotyczyło prowadzenia sprawy przed sądem administracyjnym. Dlatego też Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 P.p.s.a.

Skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł zażalenie na to postanowienie, zaskarżając je w całości. Sądowi pierwszej instancji zarzucił:

Strona 1/2