Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SA/Rz 474/06 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt II SA/Rz 474/06 w sprawie ze skargi A. i C. R., K. i F. K., Gminy Miasta L. oraz Starosty L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej plan realizacji pod budowę garaży postanawia zażalenie oddalić.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę kasacyjną H. D. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. wniesioną od wyroku Sądu z dnia 27 czerwca 2007 r.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. w związku z otrzymanym w dniu 5 lipca 2007 r. odpisem wyroku w przedmiotowej sprawie złożyło skargę kasacyjną bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego a następnie przekazaną przez tenże Sąd do Sądu pierwszej instancji w dniu 14 sierpnia 2007 r. w celu nadania jej dalszego biegu. Uznając, iż skarga kasacyjna wniesiona została z przekroczeniem 30-dniowego terminu przewidzianego w art. 177 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę odrzucił na podstawie art. 178 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R. zarzucając mu naruszenie art. 177 § 1 p.p.s.a. poprzez błędne uznanie że skierowanie w terminie skargi kasacyjnej bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego skutkuje jej odrzuceniem z uwagi na uchybienie terminowi w Sądzie pierwszej instancji oraz art. 178 p.p.s.a. przez przyjęcie, że skarga została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia mimo, iż wniesiona został do Sądu właściwego do jej rozpoznania.
W związku z powyższymi zarzutami autor kasacji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
Stosownie do art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wn osi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie a termin do złożenia skargi kasacyjnej wynosi 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Konsekwencją zastosowania powyższej regulacji jest ustalenie, iż skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej następuje wyłącznie za pośrednictwem wojewódzkiego sądu administracyjnego tj. wydającego orzeczenie kończące postępowanie w pierwszej instancji sądowoadministracyjnej. Wyjaśnić należy, iż na gruncie wskazanego przepisu pojęcie sądu właściwego wiąże się nie z rozpoznaniem lecz skierowaniem skargi kasacyjnej do odpowiedniego sądu.
W rezultacie stwierdzić należy, iż niezastosowanie się do powyższego wymogu powoduje, iż złożenie skargi kasacyjnej w sądzie innym niż wskazany w art. 177 § 1 p.p.s.a. niesie ryzyko, iż przekazana do sądu właściwego przez ten inny sąd skarga kasacyjna może być nieterminowa. Innymi słowy składająca taką skargę strona winna liczyć się zatem z możliwością przekroczenia terminu do jej wniesienia, bowiem przekazanie skargi kasacyjnej sądowi właściwemu do jej skierowania (a nie rozpoznania) może nastąpić za późno. Błędne skierowanie skargi kasacyjnej nie usprawiedliwia bowiem, wpłynięcia jej z uchybieniem terminu do sądu właściwego zgodnie z art. 177 § 1 p.p.s.a.
W omawianym zatem przypadku strona może jedynie wnieść o przywrócenie jej terminu do wniesienia kasacji pod warunkiem, iż wykaże, że Sąd, do którego wpłynęła skarga przekazał ją z opóźnieniem do sądu właściwego.
W sytuacji zatem gdy wnoszący skargę kasacyjną organ administracji nie zastosował się do przepisu art. 177 § 1 p.p.s.a. i wniósł skargę kasacyjną po terminie, Wojewódzki Sąd Administracyjny uprawniony był do orzeczenia o jej odrzuceniu.
Dlatego też wskazane w zażaleniu zarzuty tracą na znaczeniu.
Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.