Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. D. i B. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt II SAB/Wr 47/20 w przedmiocie odrzucenia skargi Z. D. i B. D. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Wr 75/15 postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt II SAB/Wr 47/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Z. D. i B. D. (dalej "skarżący") o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Wr 75/15.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że o zapadłym na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym wyroku z dnia 25 lutego 2016 r. skarżący dowiedzieli się w dniu [...] marca 2016 r., a następnie podjęli działania ukierunkowane na otrzymanie uzasadnienia wyroku, a dalej jego sprostowanie i uzupełnienie. W tych okolicznościach złożona w dniu 28 października 2020 r. skarga o wznowienie postępowania została złożona z uchybieniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325; dalej p.p.s.a.). Wobec powyższego Sąd odrzucił skargę na zasadzie art. 280 § 1 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli skarżący, reprezentowani przez pełnomocnika, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu zażalenia podnieśli, że wyrok z dnia 25 lutego 2016 r. został wydany na podstawie fałszywego dowodu "podsuniętego" przez PINB w Z. Dodatkowo z uwagi na wydanie wyroku w trybie uproszczonym skarżący uznają, że zostali pozbawieni możliwości obrony swoich praw.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym liczonym od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
W złożonym zażaleniu skarżący nie kwestionują podstawy odrzucenia skargi o wznowienie postępowania - czyli przekroczenia terminu do jej wniesienia. Sami przyznają, że podnosili już kwestię "fałszywego dowodu" we wniosku o uzupełnienie wyroku z dnia 25 lutego 2016 r.
Wobec powyższego należy uznać, że skarga o wznowienie postępowania została złożona z naruszeniem terminu, o którym mowa w art. 277 p.p.s.a., a zatem podlega ona odrzuceniu.
Na marginesie Naczelny Sąd Administracyjny przypomina, że podnoszone przez skarżących zarzuty były już rozpoznawane w postanowieniu z dnia 12 lutego 2019 r., którym to NSA oddalił zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2018 r. w przedmiocie odmowy sprostowania wyroku z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie sygn. akt II SAB/Wr 75/15. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w tamtym postanowieniu, że strona żąda w istocie zmiany treści rozstrzygnięcia orzeczenia i jego uzasadnienia.
Nie można również zgodzić się z twierdzeniem, że strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw. Niezgadzając się z wydanym przez Sąd I instancji wyrokiem strona mogła złożyć skargę kasacyjną, która służy w istocie do merytorycznej polemiki z argumentami przedstawionymi przez Sąd I instancji. Skarżący jednak z możliwości tej nie skorzystali, ponawiając jedynie wnioski o uzupełnienie wyroku z dnia [...] lutego 2016 r.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.