Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 18 stycznia 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2057/17 o odmowie wstrzymania wykonania uchwały Rady Gminy Jabłonna z 28 czerwca 2017 r. nr XL/360/2017 w sprawie ze skargi M.L. na uchwałę Rady Gminy Jabłonna z 28 czerwca 2017 r. nr XL/360/2017 w przedmiocie zobowiązania wójta gminy do ogłoszenia o możliwości zgłaszania kandydatur celem uzupełnienia składu komisji konkursowej dla przeprowadzenia konkursu na stanowisko Dyrektora Samodzielnego Zespołu Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z 18 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M.L. (dalej jako "skarżąca") wstrzymania wykonania uchwały Rady Gminy Jabłonna z 28 czerwca 2017 r. nr XL/360/2017 w przedmiocie zobowiązania wójta gminy do ogłoszenia o możliwości zgłaszania kandydatur celem uzupełnienia składu komisji konkursowej dla przeprowadzenia konkursu na stanowisko Dyrektora Samodzielnego Zespołu Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wniosek skarżącej nie został wyczerpująco uzasadniony. Skarżąca nie przytoczyła w nim okoliczności, o których stanowi art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej jako "p.p.s.a."), wskazujących na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ponadto, powołane w skardze zarzuty dotyczące zaskarżonej uchwały nie mogą stanowić uzasadnienia dla wniosku o wstrzymanie wykonania.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła skarżąca. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, ewentualnie o rozpoznanie wniosku i zmianę postanowienia o odmowie wstrzymania zaskarżonej uchwały zgodnie z wnioskiem skarżącej. Zaskarżonemu postanowieniu skarżąca zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. przez zastosowanie tego przepisu bez odniesienia się do stanu faktycznego sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż w nim podniesione.
Zasadnicze znaczenie w tej sprawie ma okoliczność, że wydając zaskarżone postanowienie Sąd I instancji nie zajął stanowiska co do kwalifikacji prawnej zaskarżonego aktu. Oznacza to, że Sąd I instancji nie ocenił jakiego rodzaju akt jest przedmiotem zaskarżenia, a co było konieczne, ponieważ kognicja sądów administracyjnych obejmuje kontrolę jedynie aktów w określonej prawnie formie działania organów administracji publicznej. Badanie przesłanek dopuszczalności wstrzymania wykonania aktu lub czynności musi być zawsze poprzedzone badaniem dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. Złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności odnosi skutek prawny w toczącym się postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie wówczas, gdy postępowanie to zostało skutecznie wszczęte (por. P. Daniel, Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Warszawa 2013, s. 156; R. Sawuła, Wstrzymanie wykonania rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu administracyjnym, Przemyśl-Rzeszów 2008, s. 354). Przed merytorycznym rozpoznaniem wniosku konieczne jest więc dokonanie oceny warunków dopuszczalności skargi, gdyż zaistnienie przesłanki uzasadniającej odrzucenie skargi uniemożliwia udzielenie ochrony tymczasowej. Stwierdzenie niedopuszczalności postępowania głównego skutkuje niedopuszczalnością postępowania incydentalnego, jakim jest postępowanie w przedmiocie udzielenia środka ochrony tymczasowej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 stycznia 2017 r., sygn. akt II OZ 1432/16).