Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Po 1183/14 o oddaleniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi I. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2014 r. [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z 30 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Po 1183/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek I. B. o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2014 r. [...] w przedmiocie wymeldowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że I. B. złożyła do Sądu skargę na decyzję Wojewody [...] z [...] 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta miasta [...] z [...] 2014 r. w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego. Skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji używając sformułowania, że wymeldowanie spowoduje trudne i nieodwracalne skutki dla skarżącej.
Rozpoznając niniejszy wniosek Sąd I instancji wskazał, że skarżąca nie przedstawiła argumentów uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w szczególności nie wskazała na czym polegałaby ewentualna znaczna szkoda lub nieodwracalne skutki, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa). Decyzja o wymeldowaniu z reguły nie powoduje trudnych do odwrócenia skutków, nie można jej również zaliczyć do decyzji, które po ich wykonaniu mogłyby prowadzić do wyrządzenia stronie znacznej szkody. Celem decyzji o wymeldowaniu jest aktualizacja ewidencji ludności przez doprowadzenie do zgodności faktycznego miejsca pobytu osoby z miejscem rejestracji (zameldowania).
Zażalenie na powyższe rozstrzygniecie wywiodła I. B., zarzucając naruszenie art. 61 § ppsa przez niesłuszne przyjęcie, że skarżąca nie uzasadniła wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji o jej wymeldowaniu, podczas gdy z uzasadnienia skargi wynikało, że wymeldowanie narazić ją może na nieodwracalne skutki i szkodę, a precyzując to w postaci zmiany paszportu, dowodu osobistego, legitymacji ZUS, konta bankowego, niemożności podjęcia pracy bez stałego zameldowania lub założenia działalności gospodarczej, ubezpieczenia, prawa jazdy, a także pominięcie, że skarżąca jest w posiadaniu przedmiotowego lokalu, które to posiadanie jest uporczywie naruszane przez jej byłego męża J. B.
Wskazując na powyższe naruszenia skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji lub uwzględnienia wniosku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ppsa sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżanego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu obciąża wnioskodawcę i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Ocena czy grożąca szkoda jest znaczna, możliwe jest wyłącznie na podstawie analizy okoliczności konkretnej sprawy i można o niej mówić wówczas, gdy rozmiary szkody wywołane wykonaniem zaskarżonego aktu są większe niż zwykle wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju. Trudne do odwrócenia skutki to takie skutki wykonania zaskarżonej decyzji, które wprawdzie można odwrócić, ale przy podjęciu nadmiernego w danych warunkach wysiłku.