Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt IV SO/Wa 32/11 wymierzające Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywnę w wysokości 100 złotych w sprawie z wniosku B. K. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt IV SO/Wa 32/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), wymierzył Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywnę w wysokości 100 złotych za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi B. K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2010 r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podkreślił, że skarga B. K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2010 r. została wysłana przez skarżącą w dniu 14 kwietnia 2011 r. i wpłynęła do organu 19 kwietnia 2010 r. Obowiązkiem zatem organu, w świetle art. 54 § 2 p.p.s.a. było przekazanie tej skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia, czyli najpóźniej do dnia 19 maja 2011 r. Z akt sprawy zarejestrowanej pod sygnaturą IV SA/Wa 943/11 wynika, iż organ wykonał powyższy obowiązek dopiero w dniu 1 czerwca 2011 r. Fakt ten, w ocenie Sądu I instancji, stanowi wystarczającą podstawę do zastosowania środka, o którym mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. Uzasadniając wysokość wymierzonej grzywny Sąd - mając na uwadze w szczególności funkcję represyjną i prewencyjną tego środka - wskazał, że wykonanie powyższego obowiązku przez organ nastąpiło jeszcze przed złożeniem przedmiotowego wniosku, sprawa zaś ze skargi B. K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2010 r. została już zakończona (wyrok z dnia 23 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 943/11).
W zażaleniu na powyższe postanowienie B. K. zakwestionowała wysokość wymierzonej grzywny. Jej zdaniem kwota 100 złotych nie spowoduje, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska zmieni styl pracy, będzie w terminie wydawał decyzje i przekazywał skargi obywateli bez zwłoki. Podkreśliła, że organ wielokrotnie nie dotrzymywał terminów w jej sprawie, na co wskazywała w skardze. Nałożenie tak niskiej kary nie spowoduje zmiany pracy urzędnika, nie zwiększy szacunku dla obywateli. Skarżąca podniosła również szereg zarzutów proceduralnych dotyczących rozpoznawania jej skargi.
Wskazując na powyższe wniosła o nałożenie wyższej grzywny na organ i zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 54 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Termin na przekazanie akt i odpowiedzi na skargę wynosi trzydzieści dni od dnia otrzymania skargi. Stosownie do art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się przez organ do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 wymienionej ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie bezspornym jest, że organ wykonał obowiązek przekazania skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy z opóźnieniem wynoszącym 13 dni. Zatem przyjąć należy, że spełnione zostały przesłanki określone w art. 55 § 1 p.p.s.a. do wymierzenia mu grzywny. W ocenie Naczelnego Sądu administracyjnego wysokość grzywny ustalona przez Sąd I instancji, którą kwestionuje skarżąca, jest adekwatna do niewypełnienia ciążącego na organie obowiązku określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a., pozwalając na wypełnienie przede wszystkim funkcji prewencyjnej i represyjnej grzywny.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270) postanowił, jak w sentencji.