Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 735/11 odmawiające przyznania A. Ś. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. B. - Ś. oraz A. Ś. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 19 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 735/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił przyznania A. Ś. prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. B. - Ś. oraz A. Ś. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania rozbiórki obiektu budowlanego.
Sąd wskazał, że A. Ś. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. We wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wskazał, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną - K. B. - Ś., a ich wspólny miesięczny dochód wynosi 4376,30 zł (2179,75 zł - emerytura skarżącego, 676,50 zł - dochód skarżącego z działalności gospodarczej oraz 1520,05 zł - emerytura żony). Ze złożonego wniosku wynika ponadto, że skarżący posiada mieszkanie o powierzchni 72 m2, nieruchomość rolną o powierzchni 0,06 ha, a także samochód osobowy marki Citroen Xara Picasso rocznik 2006 oraz oszczędności pieniężne w wysokości 15 000 zł. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że skarżący utrzymuje się z emerytury, a koszty utrzymania w dużym mieście są bardzo wysokie.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku, postanowieniem z dnia 15 lutego 2012 r., wydanym na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wskazano, że sytuacja majątkowa skarżącego jest dobra i jest on w stanie, choćby z bieżących dochodów, ponieść koszty sądowe w niniejszej sprawie.
A. Ś. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia. W sprzeciwie wskazano, że poniesienie kosztów sądowych, może być dla skarżącego zbyt dużym obciążeniem. Skarżący wskazał, iż analizując jego sytuację finansową należy mieć na uwadze, iż postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia ma charakter postanowienia wykonalnego i wobec skarżącego w każdej chwili może zostać wszczęte postępowanie w celu wyegzekwowania nałożonej grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku analizując okoliczności podniesione przez skarżącego we wniosku jak i w sprzeciwie uznał, iż skarżący A. Ś. nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną a średni miesięczny dochód w rodzinie skarżącego wynosi ponad 4 300 zł brutto. Skarżący nie ma nikogo na utrzymaniu. Wysokość osiąganego dochodu umożliwia skarżącemu poniesienie, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla skarżącego, jak i jego rodziny, kosztów sądowych, które na obecnym etapie postępowania ograniczają się do kosztów wpisu od skargi kasacyjnej w wysokości 100 zł. Skarżący posiada oszczędności w wysokości 15 000 zł. Uwzględniając możliwość wyegzekwowania przez organ od skarżącego grzywny w wysokości 10 000 zł, po uiszczeniu tej kwoty, skarżącemu pozostaną oszczędności w wysokości 5 000 zł. Kwota ta oraz wysokość comiesięcznych dochodów, niewątpliwie umożliwiają pokrycie kosztów w wysokości 100 zł.