Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 lutego 2005 r., sygn. akt II SA/Ka 2481/02 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 9 września 2002 r., Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na szczególne korzystanie z wód postanawia oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 9 września 2002 r. Nr [...]w przedmiocie pozwolenia na szczególne korzystanie z wód oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Raciborskiego z dnia 19 lipca 2002 r. Nr [...].
W dniu 8 lutego 2005 r. skargę kasacyjną na powyższy wyrok złożył A. K., reprezentowany przez radcę prawnego. Na skardze naklejono znaki opłaty sądowej w kwocie 100 zł.
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną A. K.. Sąd uznał zgodnie z art. 219 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm), iż opłacenie skargi kasacyjnej w znakach opłaty sądowej było niedopuszczalne. Jednocześnie Sąd stwierdził, że do kasy lub na rachunek sądu nie wpłynęła stosowna opłata. Wobec tego Sąd powołując się na art. 221 w/w ustawy odrzucił skargę. Sąd zaznaczył przy tym, iż w sprawie nie ma zastosowania przepis § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193), gdyż przepis ten dotyczy wyłącznie skargi wnoszonej do sądu administracyjnego I instancji.
W dniu 14 marca 2005 r. A. K. złożył na powyższe postanowienie zażalenie, w którym wniósł o jego uchylenie. Pełnomocnik skarżącego stanął na stanowisku, iż § 5 ust. 2 powołanego wyżej rozporządzenia znajduje także zastosowanie do skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. W sprawie niniejszej nie ma wątpliwości co do faktu, iż skarga kasacyjna wniesiona przez radcę prawnego w sprawie, której przedmiotem jest pozwolenia na szczególne korzystanie z wód podlega opłacie stałej, przedmiotem zaskarżenia nie jest bowiem należność pieniężna (art. 231 ustawy). Stosownie natomiast do art. 219 § 2 ustawy opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Zatem uiszczenie opłaty sądowej w znakach opłaty sądowej jest niedopuszczelne.
Powoływanie się przez pełnomocnika na przepis § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. jest chybione. Przepis ten bowiem dotyczy skargi wniesionej w trybie art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - a więc skargi wniesionej do sądu administracyjnego I instancji na działalność organu administracji publicznej nie zaś skargi kasacyjnej. Rozporządzenie powyższe wyraźnie bowiem odróżnia skargą kasacyjną od skargi wnoszonej w trybie art. 54 w/w ustawy. W przypadku wniesienia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego sąd nie wzywa do uiszczenia wpisu jeżeli ma on charakter stały.
W takiej sytuacji odrzucenie skargi kasacyjnej A. K. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach należy uznać za prawidłowe.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.