Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 stycznia 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1907/13 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego przez A.S. postanowienia Wojewody Mazowieckiego z [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów za niezasadne postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 22 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A.Z. (dalej jako "skarżący") wstrzymania wykonania postanowienia Wojewody Mazowieckiego z [...] czerwca 2013 r. w przedmiocie uznania zarzutów za niezasadne.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżone postanowienie dotyczyło uznania za bezzasadne zarzutów skarżącego w sprawie egzekucji administracyjnej rozbiórki pawilonu - kwiaciarni, prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego z 18 lutego 2013 r. W skardze na to postanowienie skarżący wniósł o wstrzymanie wszelkich czynności związanych z wszczęciem egzekucji, o którym mowa w upomnieniu. W piśmie z 15 stycznia 2014 r. skarżący sprecyzował wniosek o wstrzymanie w ten sposób, że wniósł o wstrzymanie zaskarżonego postanowienia. W ocenie skarżącego, zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody skarżącemu, jak również spowodowania trudnych do odwróceniu skutków, wobec stworzenia możliwości kontynuowania postępowania egzekucyjnego w postaci rozbiórki budynku.
Oddalając wniosek Sąd I instancji wskazał, że ogólnikowe twierdzenia strony zawarte we wniosku nie stanowią wystarczającej podstawy pozwalającej uznać, że wykonanie zaskarżonego postanowienia spowoduje po stronie skarżącego powstanie trudnych do odwrócenia skutków lub znacznej szkody.
Ponadto Sąd I instancji wskazał, że wniosek o wstrzymanie może dotyczyć jedynie takich aktów, które nadają się do przymusowego wykonania (tj. w drodze egzekucji administracyjnej). Przedmiotowe postanowienie nie należy do kategorii aktów podlegających przymusowemu wykonaniu, zatem nie jest możliwe orzeczenie o jego wstrzymaniu na podstawie art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a.").
Dodatkowo Sąd I instancji podkreślił, że nawet gdyby wstrzymanie postanowienia o uznaniu zarzutów za niezasadne było możliwe, to orzeczenie o wstrzymaniu pozostaje bez wpływu na obowiązek rozbiórki objęty tytułem wykonawczym. Wstrzymanie zaskarżonego postanowienia nie spowodowałoby wstrzymania wykonania nakazu rozbiórki.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący.
Zarzucił naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. przez wydanie postanowienia o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w wyniku uznania, że rozbiórka kwiaciarni nie stanowi niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody bądź trudnych do odwrócenia skutków.
Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast § 3 tego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.