Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 589/17 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 589/17 w sprawie ze skargi G. M. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] stycznia 2017 r., znak: [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: 1) sprostować zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zawarte w komparycji sentencji postanowienia określenie "z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 589/16" zastąpić określeniem "z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 589/17" 2) oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. M. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Pismem z dnia 15 czerwca 2017 r. skarżący, z zachowaniem ustawowego terminu, wniósł zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 24 maja 2017 r.
W związku ze złożonym w piśmie z dnia 15 czerwca 2017 r. wnioskiem o przyznanie prawa pomocy (zwolnienie od kosztów sądowych), zarządzeniem z dnia 20 lipca 2017 r. starszy referendarz sądowy pozostawił bez rozpoznania wniosek złożony przez skarżącego.
Po rozpoznaniu sprzeciwu skarżącego na to zarządzenie, Sąd, postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2017 r., utrzymał w mocy ww. zarządzenie.
Po rozpoznaniu dołączonego do sprzeciwu skarżącego na zarządzenie z dnia 20 lipca 2017 r. formularza PPF, postanowieniem z dnia 5 października 2017 r., starszy referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Pismem z dnia 28 października 2017 r. skarżący wniósł sprzeciw od ww. postanowienia.
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie utrzymał w mocy to postanowienie.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 18 stycznia 2018 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu od zażalenia od postanowienia Sądu z dnia 24 maja 2017 r., w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Powyższe zarządzenie doręczono skarżącemu w dniu 5 lutego 2018 r. (k. 157).
Termin do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 12 lutego 2018 r.
Z informacji zawartej w notatce urzędowej (k. 159), sprawdzonej do dnia 16 lutego 2018 r. wynika, że w dokumentach księgowych dotyczących opłat sądowych nie zidentyfikowano wpłaty wpisu sądowego od zażalenia w wysokości 100 zł od skarżącego. Dlatego też Sąd postanowił o odrzuceniu skargi na podstawie art. 220 § 1 i 3 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący. Wniósł o jego uchylenie oraz o zwolnienie z wszelkich opłat i kosztów sądowych wraz z ustanowieniem pełnomocnika z urzędu.
W piśmie z dnia 12 kwietnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie zażalenia, skarżący podniósł, że w analogicznych okolicznościach faktycznych i zbliżonym czasie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2587/17, przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Orzeczenie o sprostowaniu oparto na art. 166 P.p.s.a. w związku z art. 156 § 3 P.p.s.a. Oczywistość omyłki wynika z rzeczywistej treści postanowienia z dnia 24 maja 2017 r.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 220 § 1 P.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego pismo (skargę), aby uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należy wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3).
Odnotować należy, że wezwanie do uiszczenia wpisu od zażalenia na postanowienie z dnia 24 maja 2017 r. zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 5 lutego 2018 r. Zatem 7 dniowy termin do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 12 lutego 2018 r. Skoro w wymaganym terminie należny wpis nie został uiszczony, Sąd pierwszej instancji zasadnie orzekł o odrzuceniu zażalenia.
Odnosząc się do wniosku zażalenia dotyczącego zwolnienia z wszelkich opłat i kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu wskazać trzeba, że prawomocnym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 5 grudnia 2017 r. utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 5 października 2017 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zaznaczyć także trzeba, że przyznanie prawa pomocy w innych postępowaniach sądowych toczących się przed sądami powszechnymi czy administracyjnymi (na co powołuje się skarżący) nie jest dostateczną przesłanką dla uwzględnienia wniosku strony w niniejszej sprawie.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.