Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 października 2004 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/04 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/04 o odrzuceniu skargi D. W. na bezczynność Burmistrza Miasta Trzebnicy w przedmiocie usunięcia wodociągu z działek nr [...] w Nowym Dworze p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie
Pismem z dnia 17 czerwca 2004 r. D. W. wniosła skargę na bezczynność Burmistrza Miasta Trzebnicy w sprawie usunięcia wodociągu z jej nieruchomości. Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę D. W.. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że roszczenia skarżącej mają charakter cywilnoprawny i wobec powyższego nie mogły być załatwione przez organ gminy. Sąd uznał skargę za niedopuszczalną. Na postanowienie wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującej skardze kasacyjnej doręczone skarżącej w dniu 20 września 2004 r., D. W.wniosła pismo z dnia 25 września 2004 r. zatytułowane "sprzeciw- zażalenie -wniosek -skarga od postanowienia z dnia 26 sierpnia 2004 r."
Postanowieniem z dnia 4 października 2004 r., sygn. akt II SAB/Wr 22/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę kasacyjną skarżącej od postanowienia tego Sądu z dnia 26 sierpnia 2004 r. W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, że pomimo pouczenia o środku, terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego; skarżąca sporządziła skargę kasacyjną osobiście. Postanowienie powyższe doręczono skarżącej w dniu 23 listopada 2004 r.
Skarżąca w zażaleniu, wniesionym w dniu 29 listopada 2004 r., przywołuje szereg argumentów, które świadczyć mają o zasadności jej zażalenia. Nie zgadza się z postanowieniem odrzucającym jej skargę kasacyjną, domagając się możliwości "samodzielnego dochodzenia prawa".
Sygn. akt II OZ 44/05
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest środkiem zaskarżenia sformalizowanym, a w związku z tym podlega szczególnym zasadom, które obejmują między innymi obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego, a w określonych sprawach przez doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, zgodnie z art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270). Podobne ograniczenie, co do osób uprawnionych do sporządzenia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej wynika z art. 194 § 4 p.p.s.a.. Niezachowanie wymogu sporządzenia tych pism przez adwokata lub radcę prawnego, powoduje ich odrzucenie jako niedopuszczalnych.
Obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej oraz zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika ma na celu ochronę skarżącego i jego praw, przez zapewnienie właściwej treści i kształtu tych pism; nie ogranicza możliwości osobistego dochodzenia praw przez stronę w postępowaniu.
Z uwagi na konieczność poniesienia kosztów sporządzenia środka odwoławczego przez osobę uprawnioną; skarżący, którzy nie są w stanie ponieść kosztów pełnomocnictwa mogą ubiegać się o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata lub radcy prawnego.
W niniejszej sprawie, skarżąca, mimo pouczenia o możliwości przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata bądź radcy prawnego, nie wystąpiła z właściwym wnioskiem i skargę kasacyjną a następnie zażalenie na postanowienie o jej odrzuceniu sporządziła własnoręcznie, powodując uchybienie wymogów formalnych przewidzianych dla tego rodzaju pism.
W związku z powyższym, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.