Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Gd 477/16, o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. J. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...], w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zarzutów dotyczących prowadzenia egzekucji w sprawie nakazu rozbiórki postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Gd 477/16, po rozpoznaniu wniosku A. J., odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 2 września 2016 r., odrzucono skargę A. J. jako wniesioną z uchybieniem terminu. Postanowienie doręczono skarżącej w dniu 27 września 2016 r., zaś w dniu 4 października 2016 r. strona wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wskazując, że przyczyną uchybienia temu terminowi była jej sytuacja życiowa, tj. konieczność opieki nad chorym mężem.
W ocenie Sądu nie można przyjąć, że uchybienie przez skarżącą terminowi do złożenia skargi było niezawinione. W szczególności za niedającą się przezwyciężyć przeszkodę nie mogą być uznane okoliczność faktyczne powołane we wniosku o przywrócenie terminu związane z opieką przez skarżącą nad chorym mężem. W ocenie Sądu opieka nad chorym współmałżonkiem, choć angażuje znaczną ilość czasu i może być trudna do połączenia z codziennymi obowiązkami, to jednakże nie stanowi przeszkody nagłej, uniemożliwiającej zachowanie terminu do wniesienia skargi. Z orzecznictwa sądowoadministracyjnego wynika, że wprawdzie do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy po stronie zainteresowanego przywróceniem terminu należy zaliczyć hospitalizację, to jednakże można to czynić tylko wtedy, gdy nie pozwala ona na wyręczenie się inną osobą. Skoro zastrzeżenie takie dotyczy hospitalizacji osoby wnoszącej o przywrócenie terminu, to tym bardziej fakt hospitalizacji męża wnioskodawczyni nie przemawia, przy zastosowaniu obiektywnego miernika wymaganej staranności, za stwierdzeniem braku winy w uchybieniu terminu. Nie wynika bowiem z tego faktu automatycznie, że strona nie mogła dokonać czynności procesowej, chociażby posługując się pomocą innych osób (w szczególności rodziny) przy wnoszeniu skargi do sądu, gdyż nie jest to czynność, której musiała dokonać osobiście.
Sąd wskazał, że z treści wniosku wynika, że opiekę nad mężem sprawowała w miesiącu lipcu - zarówno podczas jego pobytu w szpitalu, jak i po powrocie do domu. Zgodnie z przedłożoną dokumentacją medyczną, mąż skarżącej przebywał w szpitalu w dniach od 1 do 21 lipca 2016 r., natomiast zaskarżone postanowienie doręczono stronie w dniu 21 czerwca 2016 r. Nie ulega zatem wątpliwości, że od chwili doręczenia postanowienia organu - jeszcze zanim mąż strony trafił do szpitala - mogła wnieść skargę do sądu, dochowując przepisanego terminu. Także podczas pobytu małżonka strony w szpitalu istniały obiektywne możliwości do dokonania tej czynności procesowej, samodzielnie lub np. poprzez pełnomocnika.
Zdaniem Sądu okoliczność przebywania skarżącej w szpitalu i towarzyszenia choremu mężowi nie wyłączała możliwości takiego zorganizowania swoich spraw, aby dokonać czynności procesowej. Skarżąca została prawidłowo pouczona o trybie i terminie wniesienia skargi, miała zatem świadomość konieczności dokonania tej czynności w zakreślonym terminie, zatem przebywanie z mężem w szpitalu nie mogło stanowić okoliczności, która stanowiłaby nagłe i nieprzewidziane zdarzenie, usprawiedliwiające uchybienie przez stronę terminu przepisanego prawem.